Μία ακόμη μελέτη δείχνει ότι στις ΗΠΑ η υποτιθέμενη ανάπτυξη της οικονομίας δεν συμβαδίζει με τα εισοδήματα των απλών Αμερικανών, επιβεβαιώνοντας τις μεγάλες ανισότητες σε μια χώρα που ενώ είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη έχει ένα οικονομικό σύστημα που το ζηλεύει ο κόσμος. Την παραδοξότητα αυτή επισημαίνει σε άρθρο του στο Project Syndicate, o JOSEPH E. STIGLITZ.
Αναρωτιέται λοιπόν γιατί ο υπόλοιπος κόσμος επιδιώκει να μιμηθεί ένα οικονομικό μοντέλο στο οποίο η πλειονότητα του πληθυσμού έχει δει τη στασιμότητα των εισοδημάτων του, ενώ τα υψηλότερα εισοδήματα έχουν εκτοξευθεί στα ύψη.
Ο Stiglitz αναφέρεται και στην πρόσφατη μελέτη του ΟΗΕ στην οποία δημοσιεύεται μια κατάταξη των χωρών με τον καλύτερο Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης (HDI), η οποία ενσωματώνει και άλλες διαστάσεις της ευημερίας, εκτός από το εισόδημα, συμπεριλαμβανομένης της υγείας και της εκπαίδευσης.
Η Αμερική βρίσκεται στην πέμπτη θέση, κάτω από τη Νορβηγία, την Αυστραλία, την Ελβετία και την Ολλανδία. Όταν εξετάσει κανείς την κατάταξη με βάση την κοινωνική ανισότητα, η χώρα πέφτει 23 θέσεις κάτω από την Ελλάδα και τη Σλοβακία, χώρες που οι άνθρωποι θεωρούν ως πρότυπα προς μίμηση για την ποιότητα ζωής αλλά πάντως δεν είναι ανταγωνιστικές με τις ΗΠΑ.
Η έκθεση του UNDP υπογραμμίζει και μια άλλη πτυχή της κοινωνικής επίδοσης: Την ευπάθεια. Επισημαίνει ότι ενώ σε πολλές χώρες οι άνθρωποι ξεπέρασαν τη φτώχεια, εντούτοις, οι ζωές πολλών είναι ακόμα επισφαλείς. Μια μικρή ασθένεια στην οικογένεια μπορεί να τους ωθήσει πίσω στην ανέχεια. Η ασθένεια, το διαζύγιο, ή η απώλεια της θέσης εργασίας είναι συχνά αρκετά για να τους ωθήσει στο χείλος του γκρεμού.

Η Ευρώπη έχει έγκαιρα κατανοήσει τη σημασία της αντιμετώπισης της τρωτότητας με την παροχή ενός συστήματος κοινωνικής προστασίας. Οι Ευρωπαίοι έχουν αναγνωρίσει ότι ένα καλό σύστημα κοινωνικής προστασίας μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε βελτίωση της συνολικής οικονομικής απόδοσης, καθώς τα άτομα είναι πιο πρόθυμα να αναλάβουν τους κινδύνους που οδηγούν σε υψηλότερη οικονομική ανάπτυξη.
Σε πολλά μέρη της Ευρώπης σήμερα, το υψηλό ποσοστό ανεργίας (12% κατά μέσο όρο, 25% στις χώρες που πλήττονται), σε συνδυασμό με την λιτότητα που προκαλείται από περικοπές στην κοινωνική προστασία, έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή αύξηση της ευπάθειας.
Το συμπέρασμα είναι ότι η μείωση στην κοινωνική ευημερία μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που αναφέρεται από τα συμβατικά μέτρα του ΑΕΠ. Οι αριθμοί το αποδεικνύουν στις χώρες που το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι χαμηλότερο σήμερα λόγω της κρίσης . Πρόκειται για μια χαμένη μισή δεκαετία.
Η έκθεση του ΟΗΕ δείχνει ότι το ΑΕΠ δεν είναι ένα καλό μέτρο του πόσο καλά λειτουργεί η οικονομία.
Πάρα πολλά έχουν ήδη θυσιαστεί στο βωμό του φετιχισμού για το ΑΕΠ, λέει ο Stiglitz.
Μάλιστα χαρακτηρίζει αποτυχημένο ένα οικονομικό σύστημα στο οποίο μεγαλώνει το ΑΕΠ αλλά είναι συνεχώς αυξανόμενο το ποσοστό του πληθυσμού που αντιμετωπίζει αυξανόμενη ανασφάλεια.