«Ζήσαμε και στο παρελθόν δύσκολες καταστάσεις, αλλά ποτέ άλλοτε κάποιο όργανο της Ενώσεως δεν είχε συνδεθεί με τέτοιο ολίσθημα, που θυμίζει και καταστάσεις που επιχειρείται να δημιουργηθούν και σε γειτονικές χώρες» υπογραμμίζει ο πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ.

Και συνεχίζει:

«Η σημερινή διοίκηση της Ενώσεως Συντακτών οφείλει να εκφράσει και την οργή μας και να ηγηθεί της κινήσεως ώστε το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο να αποκαταστήσει το συντομότερο την τάξη και να διαλύσει κάθε σχέση μεταξύ της δημοσιογραφίας και των οποιονδήποτε ασκήσεων λογοκρισίας».

Μείζονα ερωτήματα για την κατάσταση της ελευθεροτυπίας στη χώρα μας θέτει η διαγραφή δημοσιογράφων από το επαγγελματικό τους σωματείο όπως επισημαίνει ο Νίκος Αλεβιζάτος (καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών) με άρθρο του στην Καθημερινή.

«Διότι, εξ όσων γνωρίζω, είναι η πρώτη φορά που η ΕΣΗΕΑ τιμωρεί μέλη της καθαρά για τις πολιτικές τους απόψεις. Πρόκειται για ένα ακόμη επικίνδυνο βήμα στον κατήφορο που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια η ΕΣΗΕΑ εναντίον όσων από τα μέλη της δεν συμμερίζονται τις ιδεολογικοπολιτικές θέσεις της. Για παράδειγμα, η επίπληξη που είχε επιβληθεί προ τριετίας στον Πάσχο Μανδραβέλη για την κριτική που άσκησε σε απεργία της ΕΡΤ, ήταν για παραβίαση της υποχρέωσης «επαγγελματικής αλληλεγγύης». Το ίδιο και η οριστική διαγραφή του Σίμου Κεδίκογλου, γιατί ως κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε «καλύψει» το 2013 το κλείσιμο της ΕΡΤ. Αλλά και ο Αρης Πορτοσάλτε είχε καταδικασθεί για τον ίδιο λόγο το 2014, επειδή είχε κάνει ραδιοφωνική εκπομπή σε ώρα που η ΕΣΗΕΑ είχε κηρύξει στάση εργασίας. Αντίθετα, τιμωρώντας δημοσιογράφους την περασμένη Τετάρτη επειδή πήραν θέση –με πείσμα έστω– υπέρ της μιας πλευράς στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, τα πειθαρχικά όργανα της ΕΣΗΕΑ δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να τηρήσουν ούτε καν τα προσχήματα.»