Η Fed δείχνει αποφασισμένη να συνεχίσει τις αυξήσεις επιτοκίων, ασκώντας πιέσεις στους δανειζόμενους, στους επενδυτές και στους καταθέτες. Φυσικά ο καθένας έχει διαφορετικές επιπτώσεις, αλλά η γενικότερη κατάσταση σε μια περίοδο αύξησης των επιτοκίων είναι δύσκολη για την οικονομία, αφού είναι σαφές ότι το χρήμα αρχίζει να σπανίζει, αφού οι δανειζόμενοι θέλουν περισσότερα χρήματα για τη δόση και άρα τα αποσύρουν από την οικονομία και οι καταθέτες τα αποσύρουν από την κατανάλωση και τα τοποθετούν στην τράπεζα.

Η αύξηση των επιτοκίων έχει αντίκτυπο και στις επενδύσεις, αφού αν θέλεις να δανειστείς, το κόστος δανεισμού είναι ακριβότερο άρα γίνεται περισσότερο απρόθυμος να μη δανειστείς και έτσι να μην προχωρήσεις σε κάποια επένδυση.

Το μεγάλο πρόβλημα ωστόσο που θα αντιμετωπίσει η αμερικανική οικονομία, δεν είναι μόνο ο φόβος των συνεχών αυξήσεων επιτοκίων, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ύφεση την αμερικανική οικονομία. Είναι και οι επιπτώσεις από τη συρρίκνωση του ισολογισμού της Fed. σύμφωνα με υπολογισμούς, για κάθε $1 τρισ. που η Fed θα μειώνει τον ισολογισμό της, αυτό ισοδυναμεί με αύξηση επιτοκίων κατά 1,0%.

Αυτή τη στιγμή, η Fed έχει $4,5 τρισ. αμερικανικών ομολόγων στο ενεργητικό της και έχει δηλώσει ότι επιθυμεί να μειώσει το ποσοστό αυτό στα $2 τρισ. Αυτό, μαζί με τις άλλες αυξήσεις επιτοκίων που αναμένονται, θα οδηγήσουν τα επιτόκια στο 5,0%. Στην πραγματικότητα οι επενδυτές θα βλέπουν τις αυξήσεις της Fed, αλλά η αμερικανική οικονομία θα νοιώθει την πίεση του 5,0%.

Από την άλλη, οι συνθήκες έχουν αλλάξει και για τους καταθέτες. Οι τράπεζες βγάζουν κέρδη από την καμπύλη των επιτοκίων και οι καταθέτες κερδίζουν επίσης από το άνοιγμα αυτής της καμπύλης. Ωστόσο, η ισχυρή επενδυτική επιμονή ξένων επενδυτών σε μακροπρόθεσμα αμερικανικά ομόλογα, πιέζει και την καμπύλη των μακροπρόθεσμων επιτοκίων συρρικνώνοντας τα κέρδη των τραπεζών και διατηρώντας και τα επιτόκια των καταθέσεων σε χαμηλά επίπεδα.

Όλες αυτές οι συνθήκες δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο για τους καταθέτες. Ένα 5ετές CD έχει 2,3%. Το αμερικανικό treasury είναι λίγο υψηλότερα, ενώ ο πληθωρισμός είναι 2,8%. Ο καταθέτης βλέπει τα χρήματά του να χάνουν αγοραστική αξία. Και σε όλα αυτά, θα πρέπει να υπολογίσει και τη φορολογία καθώς η απόδοση του 2,3% από το CD, φορολογείται με 25%, οπότε απομένει με σχεδόν 1,7%.

Όλα αυτά αλλάζουν, ή θα έπρεπε να αλλάξουν, το επενδυτικό πλάνο των καταθετών. Όχι μόνο στην Αμερική αλλά και εδώ στην Ελλάδα καθώς πλέον η απόδοση των κεφαλαίων στην τράπεζα είναι πραγματικά άνευ ουσίας. Όχι μόνο δεν παράγει αξία στα χρήματα, αλλά δεν τα προστατεύει και από τις διάφορες οικονομικές εξελίξεις.

Επομένως, οι Έλληνες καταθέτες θα πρέπει να ενεργοποιηθούν και να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις.