Μία χώρα με μεγάλη θαλάσσια κυκλοφορία - διελεύσεις δεξαμενόπλοιων και άλλων σκαφών – παρουσιάζεται ανέτοιμη να αντιδράσει έγκαιρα, προστατεύοντας τον θαλάσσιο πλούτο και τις ακτές της, ακόμη και σε ένα περιστατικό που ήταν αρχικά σχετικά περιορισμένης έκτασης. Δυστυχώς, ο κίνδυνος για περιστατικά θαλάσσιας ρύπανσης είναι υπαρκτός και μπορεί γίνει εύκολα κατανοητός, κοιτάζοντας τους χάρτες που αφορούν σε κίνηση tankers και σε ατυχήματα θαλάσσιων μεταφορών στις ελληνικές θάλασσες.

Με μία διάθεση της Ελλάδας να επενδύσει στην εξόρυξη υδρογονανθράκων, το εύλογο ερώτημα που δημιουργείται είναι κατά πόσο η χώρα μας θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει ένα πολύ μεγαλύτερο ατύχημα πετρελαϊκής ρύπανσης.

Το ίδιο το περιστατικό δημιουργεί έντονο προβληματισμό και απαιτεί άμεση και διεξοδική διερεύνηση. Ως περιβαλλοντικό έγκλημα, η εκτεταμένη ρύπανση απαιτεί παραδειγματική τιμωρία των ενόχων και βεβαίως ανάληψη του κόστους αποκατάστασης της περιβαλλοντικής ζημιάς.

Παρότι είναι νωρίς ακόμα για συμπεράσματα, αλλά και για πλήρη εκτίμηση της περιβαλλοντικής καταστροφής, τονίζουμε την ανάγκη για διαφάνεια και τεκμηριωμένη δημόσια ενημέρωση. Αυτή τη στιγμή, προτεραιότητα έχει η αντιμετώπιση της καταστροφής. Ως προς αυτό, το WWF Ελλάς δηλώνει «παρών» σε κάθε πιθανό κάλεσμα από το Λιμενικό Σώμα για συμμετοχή εθελοντών σε επιχείρηση καθαρισμού. Οι περιβαλλοντικές κρίσεις αντιμετωπίζονται με άμεσο έλεγχο και σχέδιο, αυστηρή εφαρμογή των περιβαλλοντικών νόμων και κοινωνική εγρήγορση.