Μέχρι πρότινος ήταν σύνηθες να χαρακτηρίζουμε ως ψευδείς ειδήσεις την “κακή” δημοσιογραφία, την πολιτική προπαγάνδα ή την κεκαλυμμένη διαφήμιση, ωστόσο η μαρτυρία στο άρθρο του Guardian κάνει λόγο για ένα σύστημα που επιδιώκει να καλύψει την συνεχώς αυξανόμενη ανάγκη του αναγνωστικού κοινού για περιεχόμενο γηγενές στο διαδίκτυο.

Ο συντάκτης του άρθρου δηλώνει πως τα τελευταία δύο χρόνια έχει συνεισφέρει, με το αζημίωτο, στην παραγωγή ψευδών ειδήσεων παράγοντας προπαγανδιστικό περιεχόμενο.

“Η πρώτη μου δουλειά ήταν να γράφω ψεύτικες κριτικές για προϊόντα στο Amazon. Στη συνέχεια ήρθα σε επαφή με αρκετά ακροδεξιά sites, που ήθελαν να γράφω ειδησεογραφικό περιεχόμενο και κριτικές για όπλα” λέει χαρακτηριστικά και συμπληρώνει “για κάθε προϊόν που υπάρχει στον διαδικτυακό ιστότοπο μας υπάρχει και ένας σύνδεσμος που σε μεταφέρει στο Amazon. Κάθε φορά που κάποιος πατάει τον σύνδεσμο ο εργοδότης μου κερδίζει χρήματα.”

“Η αλήθεια είναι ότι διαφωνώ έντονα με αυτά που γράφω και με τις ιστοσελίδες για τις οποίες γράφω”, αναφέρει ο ανώνυμος συντάκτης. Παράλληλα λέει: “Συχνά απελπίζομαι από την άγνοια και την παραπληροφόρηση που δείχνουν οι αναγνώστες, αλλά δεν έχω κάποιο ηθικό δίλλημα να συνεχίσω να γράφω για αυτά τα sites. Ίσως να συνεισφέρω στην παραπληροφόρηση ή να δημιουργώ ένα γενικότερο κλίμα μίσους, αλλά δεν νομίζω ότι έχουν πεθάνει άνθρωποι ως αποτέλεσμα της δουλειάς μου. Αυτό ακούγεται μηδενιστικό αλλά σε τελική ανάλυση κάνω μια δουλειά, η οποία μου αποφέρει χρήματα”.

Ο ανώνυμος συντάκτης του άρθρου επιχειρηματολογεί πως ποτέ δεν επινόησε ψεύτικα στατιστικά στοιχεία ή ψεύτικες ιστορίες, το μόνο που κάνει είναι να μεταδίδει τις τελευταίες ειδήσεις μέσα από το πρίσμα μιας άκρο-δεξιάς οπτικής.

Ταυτόχρονα προσθέτει ότι “τα fake news είναι ένας νέος όρος για ένα αρχαίο φαινόμενο. Η ιδεολογικά φορτισμένη δημοσιογραφία υπήρχε πολύ πριν την εμφάνιση του διαδικτύου”. 

“Τα άρθρα μου είναι σχεδιασμένα με τέτοιο τρόπο για να πουλήσουν όπλα, έτσι ακριβώς και τα άρθρα των εφημερίδων είναι σχεδιασμένα να πουλήσουν φύλλα” λέει κλείνοντας ο συντάκτης, ο οποίος εναποθέτει την ευθύνη στους αναγνώστες που οφείλουν να αμφισβητούν με κριτική σκέψη ό,τι διαβάζουν.

ΠΗΓΗ: The Guardian