Οι προσφεύγοντες, που κατέφυγαν στο ΕΔΑΔ για να βρουν το δίκιο τους, είναι εννέα ανήλικοι ασυνόδευτοι μετανάστες (έξη Σύριοι, δύο Ιρανοί και ένας Μαροκινός), ηλικίας 14 έως 17 ετών, που εισήλθαν στην Ελλάδα, λίγο πριν εγκριθεί η Δήλωση ΕΕ- Τουρκίας, με επιδίωξη τους να ταξιδέψουν σ’ άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Συνελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές και κλείσθηκαν σε διαφορετικούς αστυνομικούς σταθμούς στην Βόρεια Ελλάδα και στην φυλακή των Διαβατών.

Επικαλούμενοι το άρθρο 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης) και το άρθρο 13 (δικαίωμα σε αποτελεσματικό ένδικο βοήθημα), όλοι οι προσφεύγοντες παραπονούνται για τις συνθήκες κράτησής τους και για το γεγονός ότι δεν τους προσφέρθηκαν ένδικα για να διαμαρτυρηθούν για τις συνθήκες κράτησης τους.

Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 3, δύο από τους αιτούντες ισχυρίζονται ότι έχουν υποστεί κακομεταχείριση από αστυνομικούς στο αστυνομικό τμήμα του Κιλκίς και οι ισχυρισμοί τους για κακομεταχείριση, δεν εξετάσθηκαν καθόλου από τις ελληνικές αρχές.

Όλοι οι αιτούντες παραπονούνται ότι τοποθετήθηκαν σε μονάδες αστυνομικού τμήματος με ενήλικες, κρατούμενους του κοινού ποινικού δικαίου, ότι δεν ενημερώθηκαν, σε μια γλώσσα που θα μπορούσαν να κατανοήσουν για τους λόγους της κράτησής τους · καθώς και ότι δεν ήταν σε θέση να καταθέσουν μια προσφυγή αμφισβητώντας τη νομιμότητα της κράτησής τους , ενώ δεν είχαν πρόσβαση σε δικηγόρο ή διερμηνέα.

Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο