Ο κ. Μπαλμακάκης διοίκησε το ΚΥΤ επί περίπου τρία χρόνια και συνέβαλε τα μέγιστα στην αντιμετώπιση σοβαρών κρίσεων. Στη διάρκεια της θητείας του, και παρά την αρνητική κριτική για το ΚΥΤ, συνέβαλε στη δημιουργία «ασφαλών ζωνών» για την προστασία των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων, γυναικών που ταξιδεύουν μόνες και μονογονεϊκών οικογενειών με παιδιά.

Συνέβαλε δε και στη σύνδεση της αποχέτευσης του ΚΥΤ με την επεξεργασία λυμάτων του βιολογικού καθαρισμού της Μυτιλήνης. Σημαντική ήταν και η συμβολή του στην αποζημίωση ιδιοκτητών κτημάτων στην ευρύτερη περιοχή του ΚΥΤ, τα οποία είχαν καταληφθεί από αιτούντες άσυλο, όπως σημειώνει το ΑΠΕ.

«Φεύγω με ψηλά το κεφάλι για το ότι έκανα αυτό που έπρεπε σε δύσκολες καταστάσεις. Δεν φεύγω ούτε σαν κλέφτης, ούτε αποχωρώ ως διαμαρτυρόμενος πολιτικός. Φεύγω επειδή πρέπει να φύγω. Κουράστηκα...» δήλωσε ο κ. Μπαλμπακάκης.