Γεννήθηκε στις 16 Μαΐου 1949 στη Θεσσαλονίκη. Σταμάτησε το σχολείο στην Γ’ Γυμνασίου και σε ηλικία 16 ετών έγινε σχεδιαστής μόδας. Μετά τον στρατό άρχισε να φτιάχνει κοσμήματα. Με όχημα το κόσμημα πήγε στο Παρίσι όπου εκεί ξανασυναντήθηκε με τη μόδα, δουλεύοντας κυρίως στις Κυκλάδες με παραγωγή κοσμημάτων. Στη συνέχεια άνοιξε μπαρ στη Θεσσαλονίκη και σε νησιά.

Γύρω στα 30, άρχισε με ένα μπουζούκι τυχαία να αυτοσχεδιάζει τραγούδια. Εμφανίστηκε στη μουσική σκηνή το 1985. Ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν ο άνθρωπος που τον «έσπρωξε» στη δισκογραφία όταν άκουσε μια κασέτα του στο κατάστημα της Λύρα στην οδό Τσιμισκή και τον παρότρυνε να κυκλοφορήσει τα κομμάτια. Ο Γιώργος Ζήκας πρωτοπαρουσίασε τα τραγούδια του στη Θεσσαλονίκη στην «Όμορφη Νύχτα», το καλλιτεχνικό δημιουργικό στέκι που υπήρχε στην Παπάφη.

Πρώτη του εμφάνιση στη δισκογραφία ο δίσκος ”Με τα φεγγάρια χάνομαι” όπου έκανε την πρώτη της δισκογραφική εμφάνιση και η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Ακολούθησε σε συνεργασία με τον Γιώργο Πετζίκη που ανέλαβε την παραγωγή το ”Σώπα και άκουσε” με την Ελένη Τσαλιγοπούλου. Ακολουθεί η συνεργασία με τη Μαριώ σε πιο λαϊκά τραγούδια που περιλαμβάνονται στο ”Σβήστα όλα” και μια συνεργασία με το Γιώργο Νταλάρα. Ο Σταμάτης Κραουνάκης του προτείνει να συνεργαστεί με τον Κώστα Μακεδόνα και προκύπτει το ”Γουστάρω”. Από τις σπουδαίες του συνεργασίες με το Λευτέρη Ζερβουδάκη στο ”Μια ζωή στην ίδια τάξη”, με τη Σοφία Παπάζογλου στο ”Πάμε Νότια”, με την Κατερίνα Κούκα στην ”Ανατροπή” και στην ”Κουρσάρα” που τραγούδησαν από κοινού με τη Γλυκερία. Αλλά και τον Σταύρο Λογαρίδη – ”Από βαρύ ζεϊμπέκικο μέχρι σκληρό ροκάκι” Έκανε σπάνια εμφανίσεις τα τελευταία χρόνια σε σκηνές της Θεσσαλονίκης, με ξεχωριστή την παρουσία του στη Βεντέτα, μαζί και με τους Kadinelia, το κιθαριστικό ντουέτο που έχει δημιουργήσει ο γιος του, Θανάσης Ζήκας μαζί με την Εύη Σεϊτανίδου, αλλά και άλλους καλλιτέχνες της πόλης.