Η Επίτροπος καλεί, την Ελλάδα και την Τουρκία, καθώς και όλα τα άλλα εμπλεκόμενα κράτη μέλη, να εξασφαλίσουν την άμεση παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους πρόσφυγες, τους αιτούντες άσυλο και τους μετανάστες που έχουν παγιδευτεί στα σύνορα, προκειμένου να ανακουφιστούν τα ανθρώπινα όντα που έχουν πληγεί από πολιτικές αναταραχές.
Εκφράζει επίσης την ανησυχία της, για το πλήρες κλείσιμο των συνοριακών σταθμών από την Ελλάδα αλλά και για τις ενέργειες της Τουρκίας τις τελευταίες ημέρες, που ενθάρρυναν τους πολίτες να μετακινηθούν στα σύνορα και τους άφησαν σε αυτή την κατάσταση.
Αναφερόμενη σε «αναφορές» για την κατάσταση στο Αιγαίο, η Επίτροπος ανησυχεί, επίσης, για το γεγονός ότι κάποιοι που βρίσκονται σε κίνδυνο δεν έχουν σωθεί, ενώ άλλοι έχουν ωθηθεί πίσω ή απειλούνται.
Πέραν των άμεσων μέτρων που πρέπει να ληφθούν επειγόντως, είναι αναγκαίες περισσότερες διαρθρωτικές δράσεις, υπογραμμίζει η Επίτροπος και σαν τέτοιες αναφέρει:
-Όχι τόσον την αύξηση του ελέγχου των συνόρων αλλά την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, που είναι πλέον πιο σημαντική από ποτέ. Αυτό θα πρέπει να επικεντρωθεί στην οικοδόμηση μεγαλύτερης ικανότητας να αντιμετωπίσει με δίκαιο και γρήγορο τρόπο τα αιτήματα ασύλου, αλλά και με την κατανομή των ευθυνών για την υποδοχή των ατόμων που χρειάζονται προστασία. Αυτά θα πρέπει, να επεκταθούν και στην Τουρκία, λέει η Επίτροπος, σημειώνοντας, όμως, με νόημα ότι, η Τουρκία είναι σήμερα η χώρα που φιλοξενεί το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων παγκοσμίως, εδώ και πολλά χρόνια.
H Επίτροπος υποστηρίζει ακόμη ότι, οι προσπάθειες για να μοιραστεί η ευθύνη με την Τουρκία, ιδίως όσον αφορά τη διασφάλιση της αποκατάστασης των ατόμων που δεν μπορούν να προστατευθούν επαρκώς εκεί, ήταν κατάφωρα ανεπαρκείς. Με έως και ένα εκατομμύριο περισσότερους Σύριους σε μια απεγνωσμένη ανθρωπιστική κατάσταση στα σύνορα της Τουρκίας, είναι απαραίτητη μια πολύ πιο ισχυρή απάντηση.
Κατά δεύτερον, λέει η Επίτροπος, η αλληλεγγύη πρέπει να επεκταθεί στην Ελλάδα, προκειμένου να αποσυμφορηθούν τα νησιά του Αιγαίου και να ανακουφιστεί η πίεση στην ηπειρωτική χώρα, όπου οι δυνατότητες υποδοχής είναι επίσης περιορισμένες. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για πολιτική διαμάχη για τη μετεγκατάσταση μερικών δεκάδων αιτούντων άσυλο εδώ και εκεί. Οι συζητήσεις πρέπει να αφορούν πολύ σημαντικούς αριθμούς, αν οι έννοιες της αλληλεγγύης και της κατανομής των ευθυνών πρέπει να έχουν κάποιο νόημα.
Η Επίτροπος καταλήγει λέγοντας ότι, «με τα χρόνια, οι πρόσφυγες, οι αιτούντες άσυλο και οι μετανάστες έχουν χρησιμοποιηθεί ως πιόνια για την επίτευξη των εθνικών ή γεωπολιτικών στόχων όλων των εμπλεκομένων κρατών. Αυτό είναι αντίθετο στην ιδέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στις αξίες που μας ενώνουν. Δεν είναι ακόμη πολύ αργά για να αντιστραφεί η τρέχουσα πορεία δράσης και να διατηρηθεί η αξιοπρέπεια και η ανθρωπιά».
Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο