Η ιδιόμορφη «καθημερινότητα» που το έτος 2020 μας επέβαλλε, συνεχίζεται σε κανονικούς ρυθμούς και θα μας οδηγήσει με τον ίδιο τρόπο και τις επόμενες λίγες ημέρες που απομένουν, έως την αλλαγή του χρόνου.
Αφ’ ενός η έλευση του κορωνοϊού, άλλαξε ριζικά τα πάντα, όπως τα γνωρίζαμε και όπως τα είχαμε προγραμματίσει. Άλλαξε την απλή καθημερινότητά μας στην εργασία μας, στα οικονομικά μας, στην ψυχολογία μας και πάνω απ’ όλα: στην ίδια την ζωή. Εκατομμύρια κρούσματα και άνω του εκατομμυρίου οι θάνατοι παγκοσμίως, με τη χώρα μας να συμμετέχει σ’ αυτό το παράδοξο αριθμολόγιο. Δεν μπορεί, να γίνει κατανοητό και αποδεκτό, ότι εκατό άνθρωποι την ημέρα πεθαίνουν στην Ελλάδα από τον κορωνοϊό. Ένα ολόκληρο χωριό την ημέρα ξεκλειρίζεται … Κι όμως, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, που συζητούν περί υπάρξεως του κορωνοϊού κλπ
Όλα όσα η προηγμένη κοινωνία μας θεωρούσε επιτεύγματα για τον σύγχρονο άνθρωπο, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ισοπεδώθηκαν. Από τι; Από κάτι που δεν είχε προβλεφθεί και ως εκ τούτου, δεν υπήρχε η φόρμουλα αντιμετώπισής του. Ο απλός αστάθμητος παράγοντας που ήρθε και ανέτρεψε τα πάντα. Και είναι εξ’ ίσου σίγουρο, ότι κανένας δεν μπορεί με ασφάλεια να προβλέψει τα όσα θα επακολουθήσουν, στην παγκόσμια προσπάθεια ανασυγκρότησης.
Αφ’ ετέρου, εμπεδώσαμε στην πράξη την «γαλάζια πατρίδα» της Τουρκίας και τις άνευ στοιχειώδους προκάλυψης συνεχείς ενέργειές της εναντίον μας. Η προσπάθεια εισόδου, σαν έφοδο στρατιωτικού τμήματος, των αλλοδαπών από τον Έβρο ήρθε αρχικά, για να μας υπενθυμίσει το αυτονόητο: δεν πρέπει να υπάρχει εκ μέρους μας ούτε μία στιγμή χαλάρωσης. Ακολούθησαν οι παραβιάσεις, πέραν του εναερίου, του θαλασσίου χώρου μας, τα ερευνητικά σκάφη για υδρογονάνθρακες, ο εμβολισμός της τουρκικής φρεγάτας και, πάντα, τα μεγάλα λόγια. Μόνο που τώρα, σε αντίθεση με το παρελθόν, τα λόγια αυτά είναι ωμά, ευθεία και από τα πλέον επίσημα χείλη.
Σίγουρα, δεν μπορεί να παρερμηνευθούν τα αυτονόητα και όσα φροντίζει η Τουρκία, να μας δηλώνει ευθέως. Το πρόβλημα υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει. Τα ερωτήματα είναι, πόσο θα το ανεχτούμε και πως θα το διαχειριστούμε. Η πολιτική Ηγεσία μας έχει την αρμοδιότητα και την ευθύνη, να απαντήσει, λαμβάνοντας όμως υπ’ όψιν και σταθμίζοντας, πέραν του Εθνικού συμφέροντος, την αντοχή της Ελληνικής κοινωνίας σε αυτό τον εμπαιγμό και τον διασυρμό εκ μέρους της Τουρκίας.
Το μεγάλο μας κέρδος όμως και από τις δύο πιο πάνω καταστάσεις, υπήρξε ο Έλληνας. Ο Έλληνας ιατρός, νοσηλευτής, στρατιωτικός, αστυνομικός, λιμενικός, ο απλός καθημερινός Έλληνας! Όλα αυτά τα κοινωνικά επαγγελματικά υποσύνολα που ενωμένα δημιουργούν το Μεγάλο Σύνολο, που απαρτίζει την Ελλάδα του σήμερα. Όλα όσα ωραία, ευγενικά και μεγάλα περικλείει ο όρος Έλληνας, αναδύθηκαν μέσα από τις μεγάλες δυσκολίες που βιώνουμε και αποδείχθηκε στην πράξη ο ανθρωπισμός μας.
Ας κρατήσουμε το πολύτιμο αυτό κέρδος και με αυτό οδηγό να πορευθούμε στο ιστορικό μας μέλλον. Γιατί, το μέλλον της Ελλάδας είναι και το παγκόσμιο μέλλον.