Μάλιστα, χαρακτήρισε τη δολοφονία «συμβόλαιο θανάτου πιστοποιημένο και από τη μεθοδολογία του», υποστηρίζοντας ότι «μετά τον φάκελο που έδωσε ο υπουργός στις δικαστικές αρχές, τους έχει πιάσει όλους μιας πρεμούρα να ξεκαθαρίσουν τις υποθέσεις τους».

«Είχε διάφορες “αμαρτίες” στην πλάτη του, αλλά ήταν σε μια περίοδο ηρεμίας», είπε ο κ. Μπαλάσκας, και πρόσθεσε ότι «οι άνθρωποι αλλάζουν, αλλά δεν μπορούν να τροποποιήσουν ή να σβήσουν το παρελθόν τους».

«Στη μαφία υπάρχουν κανόνες, όταν παραβιάζονται κάποιοι πεθαίνουν. Οι άνθρωποι αυτοί δεν γερνάνε ποτέ, έχουν ημερομηνία λήξης», υποστήριξε, ενώ εκτίμησε ότι «σίγουρα κάποιες υποθέσεις από το παρελθόν τον κυνηγούσαν, κάποια πράγματα γνώριζε, σίγουρα κάποιοι αισθάνονταν απειλή από τα όσα θα μπορούσε να πει αυτός ο άνθρωπος».

Ο συνδικαλιστής αστυνομικός, ανέφερε, επίσης, ότιο ακήρυχτος πόλεμος που σημειώνεται «είχε ξαναγίνει στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Υπήρχε έξαρση που φαγώθηκαν οικογένειες ολόκληρες».

«Εύχομαι να μην πέσει κανένα περιπολικό επάνω σε αυτούς τους αδίστακτους κακοποιούς. Φοβάμαι για τους συναδέλφους. Αυτοί ζουν ανάμεσά μας. Υπήρχε μια παλιά πρακτική οι πληρωμένοι εκτελεστές να έρχονται από το εξωτερικό. Οι πολίτες δεν είναι ανυπεράσπιστοι. Ανυπεράσπιστοι είναι όσοι είχαν κάποιο παρελθόν και είναι μέσα σε αυτή τη μηχανή και αλέθονται», επεσήμανε χαρακτηριστικά.

Ο κ. Μπαλάσκας υποστήριξε ότι παλαιότερα υπήρχε ένας κώδικας ακόμα και σε αυτού του τύπου τις δολοφονίες. «Ο κώδικας ήταν ότι όταν υπάρχουν άλλοι μπροστά δεν το κάνουμε. Κάποιοι, για να ξεμπερδεύουν με τη δουλειά, έσπασαν αυτό τον κώδικα και αυτό προβληματίζει. Μέσω εξοστρακισμού μπορεί να σκοτωθεί ένας αθώος άνθρωπος, ένα παιδί. Υπάρχουν συμβόλαια θανάτου που έχουν εξιχνιαστεί. Το πραγματικό πρόβλημα στα συμβόλαια θανάτου είναι ότι δε γίνεται από ντόπιους κακοποιούς. Έρχονται από αλλού, το κάνουν και φεύγουν, και όλο αυτό κανονίζεται μέσω διαδικτύου», συμπλήρωσε.

Μιλώντας για τις κάμερες, ο αστυνομικός εξήγησε ότι αυτές καταγράφουν το μέσο διαφυγής και το άτομο που έκανε την πράξη. Ωστόσο, όπως είπε, αν το άτομο διαφύγει από τη χώρα και το μέσο αλλοιωθεί ή εξαφανιστεί, τότε το υλικό από τις κάμερες δεν βοηθάει κάπου. «Επίσης δεν υπάρχουν παντού κάμερες», υπενθύμισε.

Καταλήγοντας, ο ίδιος είπε: «Ας φανταστούμε το πληρωμένο συμβόλαιο σαν έναν άνθρωπο που έχει πάρει μία πέτρα και την πετάει σε ένα κεφάλι ενός ανθρώπου. Μπορεί να βρούμε την πέτρα, αλλά για εμάς το πιο σοβαρό είναι να βρούμε ποιος δίνει τις εντολές σε αυτούς τους ανθρώπους. Αυτοί που το κάνουν είναι συμπολίτες μας, επιχειρηματίες, κακοποιοί Έλληνες».