«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι άνθρωποι μπορούν να ψύξουν τεχνητά τον πλανήτη», λέει ο καθηγητής David Keith του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Ο Keith διεξάγει έρευνα στον τομέα της ηλιακής γεωμηχανικής, ένα αρκετά αμφιλεγόμενο πεδίο. Ο όρος γεωμηχανική μπορεί να ακούγεται τεχνικός, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα νέο περιβαλλοντικό κίνημα, που υπόσχεται να σώσει τον κόσμο από το Φαινόμενο Θερμοκηπίου με τη χρήση σκόνης θείου, σιδήρου, ανακλαστήρων καθώς και την εγκατάσταση χιλιάδων μικροσκοπικών κατόπτρων στο διάστημα.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΗΦΑΙΣΤΕΙΩΝ
Στις 15 Ιουνίου 1991, όταν το ηφαίστειο Pinatubo ξέσπασε στις Φιλιππίνες, τόνοι τέφρας και φυσικού αερίου εκτοξεύθηκαν στην ατμόσφαιρα. Ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη ηφαιστειακή έκρηξη του αιώνα. Προς έκπληξη πολλών επιστημόνων, η εκδήλωση ψύξης της γης έπεσε κατά περίπου μισό βαθμό Κελσίου στους μήνες που ακολούθησαν. Αποδείχθηκε πως τα μικροσκοπικά σωματίδια στον αέρα που ονομάζονται αεροζόλ αντανακλούν περισσότερο ηλιακό φως στο διάστημα από ό,τι υπό κανονικές συνθήκες. Αποτέλεσμα: Λιγότερη υπερθέρμανση του πλανήτη.
Επιστήμονες όπως ο Keith θέλουν να δημιουργήσουν αυτό το φαινόμενο ηφαιστείου τεχνητά. Η θεωρία πίσω από αυτό ονομάζεται "Stratospheric Aerosol Injection" (SAI). Τα αερολύματα θείου πρέπει να εισαχθούν στη στρατόσφαιρα - μεταξύ 15 και 50 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της γης. Η θεωρία είναι ότι τα αερολύματα συνδυάζονται με σωματίδια νερού και αντανακλούν περισσότερο ηλιακό φως από το συνηθισμένο για περίπου ένα έως τρία χρόνια.
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΩΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ
Ακούγεται απίστευτο, αλλά ορισμένοι επιστήμονες ερευνούν πώς να κρυώσουν τον πλανήτη καλύπτοντας τεράστια μέρη του ωκεανού με τεχνητό αφρό. Η διαδικασία αναφέρεται επίσης ως «ωκεάνιος αφρός» ή «μικροφυσαλίδες». Περίπου το 70% της επιφάνειας της γης καλύπτεται από τη θάλασσα. Το νερό, το οποίο είναι κυρίως σκοτεινό λόγω του βάθους του, αντανακλά πολύ λίγο φως του ήλιου και αποθηκεύει πολλή θερμότητα. Εδώ όμως τίθεται το ερώτημα της βιοποικιλότητας της θάλασσας καθώς για πολλά ζώα η θερμότητα των ωκεανών είναι ζωτικής σημασίας.
ΑΣΠΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ
Το καλοκαίρι γίνεται πολύ ζεστό σε πολλές πόλεις. Η Νέα Υόρκη, για παράδειγμα, είναι κατά μέσο όρο 1 - 3 βαθμούς Κελσίου θερμότερη από το περιβάλλον της. Σε ορισμένα καλοκαίρια είναι ακόμη και 12 βαθμοί Κελσίου.
Ο λόγος: οι σκοτεινές στέγες, οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια θερμαίνονται περισσότερο από τα δέντρα, τα ελαφρύτερα χωράφια και τις περιοχές όπου τα φυτά παρέχουν σκιά.
Υπάρχει ήδη μια λύση για αυτό: βαφές σπιτιών και στέγες λευκές κάτι που γίνεται εδώ και δεκαετίες στα νησιά της χώρας μας Είναι τόσο απλό όσο ακούγεται και σχετικά φθηνό. Μια λευκή οροφή είναι περίπου 30 τοις εκατό πιο δροσερή από μια μαύρη.
Επιμέλεια: Άρης Πάντος
