Τείνει να γίνει μία μονότονη επανάληψη, αλλά παραμένει το βασικό πρόβλημα και δεν είναι και τόσο ασήμαντο: Η ακρίβεια και ειδικά για τη μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα των μεσαίων και χαμηλών  εισοδημάτων, είναι το μεγαλύτερο ζήτημα της εποχής και στην ουσία ακυρώνει την εικόνα που περιγράφεται από την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και όλα τα λοιπά ωραία και όμορφα. 

Καθώς το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης φαίνεται ότι μεταφέρεται στο θέμα των μη κρατικών ΑΕΙ, τα όσα εκτυλίσσονται έχουν αρκετές δόσεις σουρεαλισμού. Τέτοια χαρακτηριστικά έχει κυρίως η στάση του ΠαΣοΚ και του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος ως γνωστόν αρχικά είχε πει ότι θα στηρίξει το νομοσχέδιο, τώρα όμως λέει «όχι» και συντάσσεται με τους νομικούς που θέτουν ζητήματα αντισυνταγματικότητας.

Δεν είναι γνωστό αν ο Αλέξης Τσίπρας είναι ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα της πρόσφατης παρέμβασης του και το πόσο λειτούργησε επιταχυντικά για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, πάντως φαίνεται ότι έχει πάρει απόφαση να… μη βάλει γλώσσα μέσα. 

Στο βαθμό που έχει σημασία, προξενεί μία κάποια απορία η στάση του Νίκου Ανδρουλάκη και η απόφαση του να μην ψηφίσει το ν/σ για τα μη κρατικά ΑΕΙ. 

Το επικό τετραήμερο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είχε κάποια προφανή αποτελέσματα, όχι όμως αυτά που ονειρεύονταν είτε ο Κασσελάκης, είτε - πολύ περισσότερο - ο Τσίπρας. 

Αφού λύθηκε με «κασσελακικό» τρόπο (δηλαδή με μία ανάρτηση) το μυστήριο ως προς το τι θα κάνει και τι σκέφτεται ο Τσίπρας για την κατάσταση στο ΣΥΡΙΖΑ, το ζήτημα είναι τι κατάφερε τελικά με αυτήν την τοποθέτηση του κατά πάντων, λίγο προτού ξεκινήσει το συνέδριο του κόμματος. 

Το μέτρο της επιστολικής ψήφου φαίνεται ότι θα είναι μία από τις ατραξιόν της επόμενης περιόδου και μέχρι τις ευρωεκλογές.