Σε δυσθεώρητα επίπεδα κινούνται οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων αντανακλώντας το κλίμα έντονης ανησυχίας και αβεβαιότητας γύρω από την εξέλιξη του ελληνικού προγράμματος την ώρα που η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης καθυστερεί, στο εσωτερικό επικρατούν μαζικές κινητοποιήσεις, ενώ οι προκλήσεις του προσφυγικού συνεχώς εντείνονται.

Η αύξηση των αποδόσεων και των spread των ελληνικών κρατικών ομολόγων τις τελευταίες εβδομάδες αποτυπώνει, σύμφωνα με τους ειδικούς, την ανησυχία των αγορών ως προς την ικανότητα των ελληνικών αρχών να υλοποιήσουν βασικές και δύσκολες μεταρρυθμίσεις, όπως αυτή του Ασφαλιστικού, με επενδυτές να βλέπουν αυξημένο τον κίνδυνο πολιτικής αστάθειας. 

Μεγάλο αλαλούμ με αποτέλεσμα τη σύγχυση μεταξύ των ξένων επενδυτών που έχουν κερδίσει από τα Ελληνικά ομόλογα το 2012 και το 2013 προκαλεί η περίφημη εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών,η οποία είχε σαν αποτέλεσμα την απόσυρσή της, αφού όμως πρώτα τα spreads διευρύνθηκαν και το επιτόκιο των δεκαετών ομολόγων ξεπέρασε το 6,84 και σήμερα κινείται ελαφρώς ανοδικά στο 6,85.

Την απόφαση της Moody’s σχετικά με τον αν θα αναβαθμίσει την ελληνική οικονομία και σε ποιο βαθμό, περιμένουμε την Παρασκευή 4 Απριλίου, κάτι που θα κρίνει και το μέλλον των spreads.

Η σχεδόν τέλεια τρικυμία φαίνεται να πλησιάζει ακόμα μία φορά την Ελλάδα. Η αιώνια και παραδοσιακή «κοινωνία των άκρων» που είναι το ιστορικό χαρακτηριστικό του έθνους των ελλήνων, βάλλεται εδώ και πολύ καιρό από την «συγκυρία των άκρων» που συντελείται από την ελληνοευρωπαϊκή κρίση, την επιβεβλημένη από την Γερμανία πολιτική «διάσωσης» και την συγκεκριμένη μνημονιακή πολιτική της Τρόικας στην πατρίδα μας.

Το ποσό των 5,95 δισ. ευρώ άντλησε η Ιταλία στη σημερινή δημοπρασία, μικρότερο από το ποσό 6,25 το οποίο βγήκε να δανειστεί, ενώ το επιτόκιο που θα πληρώσει για δεκαετή ομόλογα ήταν κατά 60 μ.β. υψηλότερο από την προηγούμενη αντίστοιχη δημοπρασία.

Δεν υπάρχει στο «τραπέζι» ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τη διάσωση της Ισπανίας, καθότι "η Ισπανία δεν μπορεί να χάσει την αυτονομία της σε ότι αφορά την οικονομική πολιτική", υποστηρίζει πάντως ο Ντε Γκουίντος.