Βράζει ο τόπος. Το νιώθεις σε κάθε κύτταρο σου. Κι όμως όταν φτάνεις στο προβάδικο της Κυψέλης, το αίσθημα του αθηναϊκού πυρετού καταλαγιάζει. Όχι γιατί έχει κλιματισμό – ή, τέλος πάντων, όχι μόνο γι΄αυτό. Αλλά γιατί ο Γιάννης Κλίνης εμφανίζεται πίσω από τη βαριά σιδερένια πόρτα μαζί με τα μισά χαμόγελα που έχει φορέσει και σου έχει φορέσει επί σκηνής.