Για να καταλαβαινόμαστε και για να μην έχουμε παρεξηγήσεις : Η λέξη «μπουλούκι» προέρχεται από την τουρκική bölük και υπονοεί ένα στρατιωτικό σώμα ατάκτων που προέρχονταν από ‘δώ κι από’ κει , τους έδιναν μια μικρή αμοιβή και πήγαιναν να πολεμήσουν. Κι όποιον πάρει ο χάρος. Στην Ελλάδα «πέρασε» ως ομάδες μαστόρων που δεν είχαν μόνιμη δουλειά και πήγαιναν από τόπο σε τόπο αναζητώντας εργασία. Και αργότερα, η λέξη «μπουλούκι» ήταν ο ορισμός μιάς ομάδας που σχημάτιζαν ένα «θίασο» που θα περιόδευε απ΄τη μια ως την άλλη άκρη της χώρας περιγράφει μία ομάδα ηθοποιών ( που λέει ο λόγος), έναν μικρό περιφερόμενο θίασο, ο οποίος ταξίδευε είτε με διάφορα «μέσα» ( μέχρι και με … μουλάρια) είτε και με τα πόδια για να παρουσιάσει στο «πόπολο», σε καφενεία ή πανηγύρια μία «παράσταση». Τις περισσότερες φορές χωρίς σκηνοθέτη, χωρίς σκηνικά, χωρίς καν κείμενα αλλά με μόνη μια «κεντρική ιδέα» που βασιζόταν σε μύθους, ιστορίες ή και την καθημερινότητα.