Κρίνοντας εξ' ιδίων, αλλά και από διάφορους γνωστούς που ανήκουν στην ηλικία των 50 και άνω ετών, μόνο μύθος δεν είναι η αγοραστική επιθυμία και δυνατότητα μας να ξοδεύουμε χρήματα για οποιοδήποτε προϊόν ή υπηρεσία μας κάνει να νοιώθουμε καλύτερα

Διαβάζοντας, λοιπόν, πρόσφατα μια έρευνα περί των μύθων και της πραγματικότητας γύρω από αυτό το θέμα, διαπίστωσα ότι επιβεβαιώνει το παραπάνω συμπέρασμα.

Στην έρευνα, η μεγαλύτερη ηλικία ορίζεται από τα 50 έτη και άνω, και γίνεται σαφές ότι αποτελεί ένα μεγάλο αγοραστικό κοινό που έχει περισσότερα διαθέσιμα χρήματα να ξοδέψει. Γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να ενδιαφερθούν για το κοινό αυτό οι εταιρίες που θέλουν να λειτουργούν με γνώμονα τα πραγματικά δεδομένα και όχι τους μύθους.

Η έρευνα έγινε στις ΗΠΑ, και αφορούσε τις καταναλωτικές συνήθειες των αμερικανών πολιτών. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους και καταρρίπτουν τις όποιες ιδεοληψίες:

Μύθος: Οι ηλικιωμένοι, σε μεγάλο ποσοστό πάσχουν από κάποια εγκεφαλική ασθένεια.

Πραγματικότητα: Μόνο το 7% των ανθρώπων άνω των 65 ετών πάσχει από κάποια μορφη αμνησίας.

Μύθος: Η πλειονότητα των μεγάλων ανθρώπων πάσχει από κάποια ασθένεια.

Πραγματικότητα: Πολλοί λίγοι δηλώνουν ότι πάσχουν από κάποια σοβαρή ασθένεια και μόνο το 5% είναι σε κάποιο ίδρυμα.

Μύθος: Οι περισσότεροι είναι απομονωμένοι.

Πραγματικότητα: Οι περισσότεροι έχουν δυνατές σχέσεις με ένα ευρύ κύκλο φίλων αλλά και συγγενών.

Μύθος: Η παραγωγικότητα μειώνεται στις μεγάλες ηλικίες.

Πραγματικότητα: Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ηλικιωμένοι εργάζονται και αποδίδουν όσο καλά αποδίδουν οι νέοι και σε πολλές περιπτώσεις περισσότερο.

Μύθος: Οι ηλικιωμένοι δεν ενδιαφέρονται για το sex.

Πραγματικότητα: Η έρευνα δείχνει ότι οι περισσότεροι ηλικιωμένοι εξακολουθούν να απολαμβάνουν το sex, και σε πολλές περιπτώσεις περισσότερο από την εποχή που ήταν νέοι.

Μύθος: Οι εταιρίες καταναλωτικών προϊόντων και υπηρεσιών που απευθύνονται στους ηλικιωμένους θα πρέπει να δίνουν έμφαση σε ηλικιακά πλεονεκτήματα.

Πραγματικότητα: Οι ηλικιωμένοι δεν ανταποκρίνονται σε προϊόντα που τους θυμίζουν την ηλικία τους.

Μύθος: Οι ηλικιωμένοι είναι «σφικτοί» με τα χρήματα τους.

Πραγματικότητα: Οι ηλικιωμένοι είναι «σφικτοί» με τα χρήματα τους μόνο όταν τους θυμίζεις τον τρόπο ζωής που ήδη έχουν. Αλλά, είναι γαλαντόμοι με προϊόντα και υπηρεσίες που ενδυναμώνουν τον τρόπο ζωής τους.

Μύθος: Οι ηλικιωμένοι δεν είναι «ανοιχτοί» στην περίπτωση που θα πρέπει να αποφασίσουν τι θα αγοράσουν, κι αυτό γιατί έχουν περιορισμένη αντίληψη για οτιδήποτε νέο.

Πραγματικότητα: Οι ηλικιωμένοι έχουν την τάση να παίρνουν γρήγορες αποφάσεις γι’ αυτά που επιλέγουν να αγοράσουν και δεν φοβούνται να αλλάξουν γνώμη για κάτι νέο, ιδιαίτερα όταν κάτι αφορά το προσωπικό τους συμφέρον.

Μύθος: Οι ηλικιωμένοι είναι προκατειλημμένοι για την ηλικία τους.

Πραγματικότητα: Η ηλικία δεν παίζει σημαντικό ρόλο στους περισσότερους.

Αν, και η έρευνα αφορά τους αμερικανούς καταναλωτές, πιστεύω, ότι είναι πάρα πολύ κοντά στη συμπεριφορά τόσο των ευρωπαίων όσο και των ελλήνων ηλικιωμένων καταναλωτών.