Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε την κακή ψυχολογική κατάσταση όλων σχεδόν των Ελλήνων, που παρακολουθούν άφωνοι τα δεδομένα να χειροτερεύουν καθημερινά, η έξοδος των καταναλωτών για ψώνια μοιάζει με ουτοπία..

Τουλάχιστον σε ότι αφορά τα ψώνια που δεν καλύπτουν βασικές ανάγκες. Θα αρχίσουμε να θυμόμαστε πάλι την πυραμίδα του Maslow περνώντας από τις ανάγκες της αυτοπραγμάτωσης, της αυτοεκτίμησης και της κοινωνικής αποδοχής, για τις οποίες πασχίζαμε πλέον οι κάτοικοι αυτής της χώρας, στις δύο πρώτες βασικές βαθμίδες της ασφάλειας και των φυσιολογικών αναγκών.

Τα στοιχεία της καταναλωτικής δαπάνης των Ελλήνων, έχουν χτυπήσει κόκκινο. Φαίνεται λοιπόν πως η αβεβαιότητα έχει καταλάβει πλέον τους καταναλωτές, ώστε οι περισσότεροι να περιορίζονται στις δαπάνες μόνο για τα απαραίτητα.

Από τη μια πλευρά οι συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες και τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, ευθύνονται σε μεγαλο βαθμό για την αρνητική ψυχολογία των καταναλωτών και του φόβου τους να προσέλθουν στο κέντρο, από την άλλη, η δημοτική αρχή, δεν φαίνεται να προσπαθεί να αναστρέψει αυτή τη διάθεση, δημιουργώντας ένα πιο θετικό, λόγω των Χριστουγέννων κλίμα, από αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια..

Αλλά δεν είναι μόνο τα παραπάνω που απειλούν τις λιανεμπορικές επιχειρήσεις. Μόνιμος βραχνάς τα τελευταία χρόνια είναι το παραεμπόριο. Ένα θέμα με το οποίο έχουμε ασχοληθεί και από τη στήλη αυτή. Παρά τη σχετική Νομοθετική Ρύθμιση για την καταπολέμηση του παραεμπορίου, η οποία είχε τύχει ευνοϊκής υποδοχής από τους εμπόρους. Η Πολιτεία για μια ακόμη φορά δεν εφαρμόζει τους νόμους, αναφέρομαι χαρακτηριστικά ότι κάτω από την «μύτη» του Υπουργείου Οικονομικών, στην πλατεία Συντάγματος, στην οδό Πατησίων και σχεδόν σε όλα τα κεντρικά σημεία της πόλης, δεκάδες παράνομοι μικροπωλητές πωλούν ανενόχλητοι την πραμάτεια τους, στερώντας την εθνική οικονομία από πόρους 6 δισ. ευρώ ετησίως.

Το τελευταίο που λείπει από την αγορά του κέντρου της πόλης των Αθηνών, είναι η μη προσέλευση των Αθηναίων στο κέντρο της.