Το θέμα, όμως, δεν είναι η ακρίβεια, μόνο των βασικών ειδών διατροφής, είναι και για την ενέργεια, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο , τα οποία, δεδομένης της οικονομικής δυσχέρειας των περισσότερων νοικοκυριών, αντί να μειώνονται ακριβαίνουν. Αν και πρέπει να πούμε, ότι ορισμένες μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ κάθε εβδομάδα προσχωρούν σε προωθητικές ενέργειες, μειώνοντας τις τιμές πώλησης μιας σειράς επώνυμων προιόντων μεγάλων πολυεθνικών εταιριών και ορισμένων ελληνικών. Αλλά αυτές οι προωθητικές ενέργειες δεν φτάνουν.

Ακόμα και τα προιόντα ιδιωτικής ετικέτας (private label), έχουν ακριβύνει κατά 10% 12%,  Πράγμα που σημαίνει, ότι μάλλον στραβά αρμενίζουν ορισμένες πολυεθνικές, ελληνικές επιχειρήσεις και σουπερμάρκετ.

Η λογική «είμαι επώνυμο και δεν μειώνω την τιμή μου», είναι παράλογη, ιδιαίτερα σε μια αγορά που συρρικνώνεται συνεχώς τα τελευταία δυο χρόνια. Εκτός κι αν οι επιχειρήσεις δεν μας τα λένε καλά. Δηλαδή, ή, είναι αλήθεια, ότι ο λόγος που δεν μπορούν να μειώσουν τις τιμές των προϊόντων τους, είναι γιατί τα κόστη, για τις πρώτες ύλες, την ενέργεια και την μεταφορά των προιόντων τους, εξακολουθούν να είναι υψηλά. Ή, η αδιαφορία που επιδεικνύουν, μας οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι παράγουν κέρδη. Κέρδη, όμως, που σε μεγάλο ποσοστό παράγονται και, από τη δραστική μείωση (που φτάνει στο 40%), στους μισθούς των εργαζομένων, 

Το δε αρμόδιο υπουργείο παραμένει απλός θεατής σ αυτή, την παράλογη κατάσταση και ενίοτε προσπαθεί να μας πείσει, ότι οι τιμές έχουν μειωθεί σε πολλά προϊόντα. Ποια είναι άραγε αυτά; Μήπως αυτά που δεν καταναλώνονται για διάφορους λόγους και μένουν στα αζήτητα; Που είναι η επιτροπή ανταγωνισμού και οι έλεγχοι που υποτίθεται ότι κάνει στις πολυεθνικές επιχειρήσεις που πωλούν στη χώρα μας κατά πολύ ακριβότερα, τα ίδια προϊόντα, που πωλούν φθηνότερα στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες; 

Κάτι πρέπει να γίνει.