Αυτό, θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και σε απώλεια εσόδων ύψους 66 δισ. ευρώ για τα ιδιωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα βάσει του δυσμενέστερου σεναρίου, με τις Deutsche Bank και ING να είναι δύο από τις τράπεζες οι οποίες θα βρεθούν αντιμέτωπες με τη μεγαλύτερη απώλεια.
Παράλληλα, αυτή η κίνηση μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω τις σχέσεις μεταξύ της ΕΚΤ και των ευρωπαϊκών τραπεζών, οι οποίες έχουν πολλάκις παραπονεθεί για υπερβολική εποπτεία. Πολλοί φοβούνται ότι θα γιγαντωθούν και τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν, από τους ειδικούς φόρους που επιβάλλονται στις τράπεζες της Ευρωζώνης.
Σύμφωνα με την Αλεξάντρα Άννεκε της Union Investment, «η περιορισμένη αξία κεφαλαιοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών οφείλεται εν μέρει στην αρνητική επίδραση της παρέμβασης των πολιτικών, των ρυθμιστών και των κεντρικών τραπεζών τα τελευταία χρόνια. Οι επενδυτές προτιμούν σταθερές και ήπιες καταστάσεις».
Στην έρευνά τους, οι αναλυτές της UBS τονίζουν πως δεν καταλαβαίνουν τον λόγο για μία τέτοια απόφαση από την ΕΚΤ, αφού θα επηρεάσει σημαντικά τόσο το επίπεδο ρευστότητας όσο και την κερδοφορία των τραπεζών.
Οι υποστηρικτές της απόφασης ανέφεραν πως μία τέτοια κίνηση θα συσφίξει τη νομισματική πολιτική μέσω της μείωσης της ρευστότητας στον τραπεζικό τομέα, ενώ θα περιορίσει και τις απώλειες της ίδιας της ΕΚΤ η οποία πληρώνει τόκους στις καταθέσεις των τραπεζών.
Σημειωτέον πως εάν η ΕΚΤ προχωρήσει με το πλάνο αυτό, οι απώλειες στα έσοδα των τραπεζών θα είναι μικρότερες από τα κέρδη τα οποία κατέγραψαν λόγω της αύξησης των επιτοκίων της κεντρικής τράπεζας πέρυσι και φέτος.
Βάσει της ανάλυσης του Bloomberg, τα καθαρά έσοδα από τόκους των μεγαλύτερων τραπεζών της Ευρώπης θα καταγράψουν αύξηση της τάξης του 19% σύμφωνα με τα αναμενόμενα εταιρικά δεδομένα του γ’ τριμήνου, στα 163 δισ. ευρώ.
Το μόνο ξεκάθαρο είναι πως οι κεντρικοί τραπεζίτες παραμένουν διχασμένοι στο εάν θα πρέπει να αυξήσουν το ποσοστό των υποχρεωτικών ελάχιστων αποθεμάτων των τραπεζών στην ΕΚΤ αλλά και κατά πόσο.
Παρ’ όλα αυτά, όπως ανέφερε και ο αναλυτής της Allianz Global Investors, Σάιμον Ούτιν, «ακόμα και το γεγονός πως υπάρχει τέτοια πιθανότητα είναι αρκετό για να ασκήσει πιέσεις στα μερίσματα και τις επαναγορές των τραπεζών».
