Παράλληλα προσδιορίζει ως προτεραιότητα στην ατζέντα της ΕΣΕΕ το κρίσιμο ζήτημα της διευθέτησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών, υπογραμμίζοντας ότι η ανάσχεση του ρυθμού αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και η σταδιακή υποχώρησή τους δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω της εντατικοποίησης διαδικασιών όπως οι κατασχέσεις λογαριασμών και οι πλειστηριασμοί ακινήτων.
Προτείνει δε μεταξύ άλλων ως, αντίδοτο στο παρατηρούμενο τέλμα την όσο το δυνατόν ταχύτερη ψήφιση και εφαρμογή του Νομοσχεδίου για τον «Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Ληξιπρόθεσμων Οφειλών» για επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και τη διαμόρφωση του κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου για την πρακτική εφαρμογή του Ειδικού Επιχειρηματικού Λογαριασμού.
Αναφερθείς στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, σημειώνει: «Στην αγορά επικρατεί προβληματισμός και ανησυχία. Η αξιολόγηση εκκρεμεί μήνες τώρα, τα νέα μέτρα με την έναρξη του 2017 έχουν εξαντλήσει κάθε αίσθημα αισιοδοξίας ή ελπίδας ότι η πορεία της οικονομίας μπορεί να εισέλθει σε θετική τροχιά.
Το ζήτημα είναι ότι ενώ ο Ιούλιος θεωρείται ως η καταληκτική ημερομηνία, καθώς η χώρα θα πρέπει να πληρώσει κύρια 2,3 δισ. ευρώ σε ομολογιούχους του ιδιωτικού τομέα και 3,9 δισ. ευρώ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κάτι που δεν μπορεί να κάνει χωρίς εκταμίευση πόρων, εντούτοις όσο ο καιρός περνάει, τόσο η οικονομία θα πιέζεται και φυσικά οι στόχοι που έχουν στηριχθεί όλες οι προβλέψεις θα πάνε περίπατο».
Ακόμα καταδικάζει απερίφραστα την τακτική της αντικατάστασης μέρους του μισθού των εργαζομένων από κουπόνια, «όπως επίσης και ανάλογες πρακτικές που είναι παράνομες, καθώς κινούνται στη σφαίρα της αδήλωτης εργασίας, δημιουργούν σοβαρότατα φορολογικά και ασφαλιστικά θέματα και συνιστούν αθέμιτο ανταγωνισμό προς τις ομοειδείς επιχειρήσεις που πληρώνουν κανονικά τους εργαζόμενούς τους».
Και εκτιμά, πως «δεν πρόκειται για νέα ήθη αλλά για τρόπους που εφευρίσκουν κάποιες εταιρείες ώστε να ξεφύγουν από την φοροασφαλιστική καταιγίδα του κράτους».
Γι' αυτό και προτείνει, το κράτος με τη σειρά του «να διαμορφώσει ένα δίχτυ προστασίας για όσες επιχειρήσεις αποστρέφονται αυτή την "επικίνδυνη" μόδα και καταβάλλουν κανονικά τη μισθοδοσία στους εργαζομένους».