Κι από την άλλη, όσοι πήραν τοις μετρητοίς την εξαγγελία του 2013 ότι επίκειται οσονούπω η κατάρτιση Ειδικού Χωροταξικού Σχεδίου για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες, ακόμη περιμένουν ένα παρήγορο σήμα που να δίνει την αναγκαία προτεραιότητα στην αξιοποίησή τους.

Διόλου μοιραία, η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία, εγκλωβισμένη στις χρόνιες αγκυλώσεις και την μακαριότητα της Πολιτείας, δυσκολεύεται να ανοίξει φτερά αν και θα μπορούσε έως και να διπλασιάσει τη συμμετοχή της στο ΑΕΠ η οποία σήμερα ανέρχεται στο 3,4%.

Παρόλα αυτά οι εταιρείες που ανήκουν στον Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων δεν το βάζουν κάτω και προγραμματίζουν συνολικές επενδύσεις ύψους 1,7 δισ. ευρώ έως το 2019.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Αθανάσιος Κεφάλας υπογραμμίζει ότι υπό προϋποθέσεις, η συμμετοχή του κλάδου στο ΑΕΠ μπορεί να διπλασιαστεί, προειδοποιώντας την ίδια ώρα ότι «ούτε η δυναμική του, ούτε τα οικονομικά περιθώριά του, ούτε και η υπομονή των επενδυτών είναι απεριόριστα».

Όπως παρατηρεί,  η μετατροπή των ορυκτών πόρων σε πλούτο έχει μεγάλο επενδυτικό ρίσκο και αναντίστοιχη αποδοτικότητα,  απαιτεί κεφάλαια, καταρτισμένο εργατικό δυναμικό, συνετή επιχειρηματικότητα καθώς και ομαλό επενδυτικό κλίμα, ξεκάθαρη χωροταξία και κανόνες αδειοδότησης, σταθερό και φιλικό προς τους επενδυτές φορολογικό καθεστώς, ασφάλεια δικαίου και τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.

Στο πλαίσιο αυτό, σημειώνει την ανάγκη, μεταξύ άλλων, για την έκδοση ενός νέου και σύγχρονου Λατομικού Κώδικα, δεδομένου ότι το σχέδιο νόμου που βρίσκεται ήδη σε διαβούλευση απέχει, όπως υποστηρίζει, αισθητά από τις προσδοκίες του κλάδου, την έγκριση μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων που σκονίζονται στα ράφια της υποστελεχωμένης διεύθυνσης στο υπουργείο Περιβάλλοντος και ενέργειας βραχυκυκλώνοντας συνακόλουθα νέες επενδύσεις αλλά και την έναρξη οργανωμένου διαλόγου μεταξύ Πολιτείας- τοπικών κοινωνιών, ώστε οι τελευταίες να πειστούν για τα οφέλη και να διαμορφωθεί ένα φιλικότερο επιχειρηματικό περιβάλλον.

Γ.Χ.