Σε κάθε προηγούμενη ανακοίνωση η αίσθηση των κερδών έδινε μια ξεκάθαρη εικόνα βεβαιότητας ότι οι εισηγμένες διατηρούν την δυναμική παραγωγής αξίας από την λειτουργική τους δραστηριότητα. Είναι δε βέβαιο πως όταν στο εννεάμηνο ή στο έτος ενσωματωθεί το υψηλό κόστος της εθελουσίας του ΟΤΕ δεν αποκλείεται να υπάρξει εκ νέου υστέρηση στο ρυθμό αύξησης της κερδοφορίας η οποία μπορεί μέχρι και να μηδενιστεί. Επιπλέον, το υψηλό ενεργειακό κόστος του πετρελαίου το οποίο επιμένει έως και τα μέσα του φθινοπώρου, η συνεχιζόμενη αδράνεια στον κατασκευαστικό κλάδο και τον κλάδο πληροφορικής σε ότι αφορά την δραστηριότητα μάλλον θα Η παρουσίαση αυτή δεν αποτελεί επενδυτική πρόταση ή προτροπή αγοράς / πώλησης μετοχών 4 αποδειχθούν ισχυρότεροι παράγοντες από την αύξηση της τουριστικής κίνησης και την καλή εικόνα των τραπεζών. Oσο καλές και αν είναι οι Ελληνικές τράπεζες η αγορά δεν πρόκειται να προχωρήσει με εξαιρέσεις, ειδικά σε ένα κλάδο όπου η καθαρή θέση αρχίζει και απομακρύνεται πολύ από την χρηματιστηριακή αξία ώστε να αποτελεί ελκυστική ιδέα τοποθετήσεων. Βέβαια, επιμέρους αποτιμήσεις έχουν ενδιαφέρον καθώς δεν έχουν ακόμα ξεφύγει σε επίπεδο πολλαπλασιαστών κερδών, ενώ οι προοπτικές όπως διαγράφονται για την επόμενη χρήση παραμένουν θετικές. Είναι όμως "ονόματα" ή παίκτες που δεν μπορούν να θεωρηθούν φορείς τάσεις και μόνο μια παρατεταμένη άνοδος θα μπορούσε να αφυπνίσει τα αγοραστικά αντανακλαστικά για αυτή την ομάδα των εταιριών. Είναι προφανές ότι η υποστήριξη των αποτιμήσεων πέρα από τις 3.300 μονάδες μόνο με τα κέρδη του 2005 φαίνεται πλέον μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Κάτι επομένως πρέπει να αλλάξει, αλλιώς πολύ σύντομα η αγορά θα έχει πολλούς λόγους για να υποχωρήσει ή κανένα λόγο για να συνεχίσει να ανεβαίνει. Από τους εξωγενείς παράγοντες η κρατική δαπάνη για έργα υποδομής και η αποκλιμάκωση των ενεργειακών τιμών αποτελούν παράγοντες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την διατήρηση των κερδών ή έστω την προοπτική σταθεροποίησης στο μέλλον. Επειδή, όμως, οι εξωγενείς παράγοντες είναι και οι πιο αστάθμητοι θεωρούμε ως βασικότερο παράγοντα τα deals. Η επιχειρηματική δραστηριοποίηση προς την κατεύθυνση των εσωτερικών ενδυναμώσεων των εταιριών αποτελεί μονόδρομο για την διατήρηση του ενδιαφέροντος. Πλέον το κοντέρ της αγοράς γράφει πάνω από 112 δισ. ευρώ μια αρκετά απαιτητική συνολική κεφαλαιοποίηση δεδομένης και της συγκέντρωσης που παρατηρείται στην υψηλή κεφαλαιοποίηση. Η μείωση κόστους ή η αύξηση της δραστηριότητας που θα φέρει νέα κέρδη μπορεί να δικαιολογήσει μεν τα μεγέθη αποτελεί όμως πια προϋπόθεση για να υπάρξει συνέχεια. Αναφερόμαστε σε οτιδήποτε μπορεί να προσδώσει άμεσα αξία ή να αποτελέσει έμπρακτα την υλοποίηση μιας υπόσχεσης για επέκταση σε νέα κέρδη. Και αν τα deals είναι πραγματικότητα στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών και στις ιχθυοκαλλιέργειες, στις τράπεζες ο κίνδυνος αστοχιών δεν θα έχει τοπικό αντίκτυπο αλλά ενδεχομένως να συμπαρασύρει όλο το φάσμα της αγοράς, έχοντας ως νωπή ανάμνηση το σπάσιμο της συμφωνίας Alpha bank και Εθνικής Τράπεζας τον Ιανουάριο του 2002. Το ρίσκο αυτών των εξελίξεων είναι σαφώς πολλαπλάσιο από αυτό της μη επίτευξης των κερδών μιας περιόδου. Επιπλέον ο χρόνος όσο οι κεφαλαιοποιήσεις ανεβαίνουν αρχίζει και αποκτά φθοροποιό δράση καθώς η αναμονή συνεπάγεται αυξημένο κόστος συντήρησης σε ρευστότητα αλλά και αδυναμία επίτευξης συμφωνιών. Καλύπτοντας το πρώτο μισό του 2005 η εικόνα της κερδοφορίας παρουσίασε κάμψη σε σχέση με αυτό το οποίο είχε δείξει το σύνολο των εισηγμένων στο α’ τρίμηνο (+30%). Το καλό ξεκίνημα δεν συνεχίστηκε και ενώ η μεγάλη κεφαλαιοποίηση έδειξε ανθεκτικότητα στο να συγκρατήσει μεγάλο μέρος της αύξησης των κερδών αυτό δεν ίσχυσε για πολλές εισηγμένες. Η συγκέντρωση πολλών μικρών στο κόκκινο ή σε συρρίκνωση και η παράλληλη ενίσχυση των μεγάλων δείχνει ότι στην Ελληνική Οικονομία του 2005 το μέγεθος φέρνει πωλήσεις και κέρδη. Είναι μια παράμετρος που πλέον μπαίνει στην πρώτη γραμμή όχι μόνο για την βιωσιμότητα των εταιριών αλλά και την κυριαρχία τους στους επιμέρους τομείς που δραστηριοποιούνται και ενδεχομένως να συνεχίζει να επηρεάζ