Η BlackRock προχώρησε στις εξής προβλέψεις αναφορικά με τις επενδύσεις θεσμικών επενδυτών για το 2010:

1. Απόδοση χαρτοφυλακίου – μεγαλύτερη χρήση στρατηγικών absolute returns, συνθετικών εργαλείων και σύνδεση με δείκτες, όπου ενδείκνυται: Τα συνταξιοδοτικά κεφάλαια θα αναζητήσουν λύσεις που θα τους εξασφαλίζουν καλύτερη απόδοση και μειωμένο επενδυτικό κίνδυνο. Οι στρατηγικές καθορισμένης ή απόλυτης απόδοσης (absolute return) θα αποτελέσουν δημοφιλή επιλογή, ενώ στα προϊόντα ή τις αγορές που θεωρούνται πιο αποδοτικές, οι επενδυτές είναι πιθανό να ακολουθήσουν πιο συχνά μια στρατηγική σύνδεσης με κάποιο δείκτη. Επίσης, περιμένουμε να δούμε πιο συχνή χρησιμοποίηση σύνθετων εργαλείων όπως τα ‘swaptions’, ή άλλα ανάλογα, τα οποία μπορούν να εξασφαλίζουν ασύμμετρη απόδοση.

2. Η αβεβαιότητα όσον αφορά το ύψος του πληθωρισμού αναθερμαίνει τη ζήτηση για προϊόντα με ρήτρα πληθωρισμού (inflation-linked) και για επενδύσεις σε real assets: Παρόλο που ο πληθωρισμός αναμένεται να κυμανθεί σε μέτρια επίπεδα στον ανεπτυγμένο κόσμο, η εξαιρετικά μεγάλη προσφορά κεφαλαίων για τη στήριξη των οικονομιών απο την πλευρά των κυβερνήσεων έχει δημιουργήσει ένα κύμα αβεβαιότητας όσον αφορά το ύψος του πληθωρισμού, ειδικότερα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Τα συνταξιοδοτικά κεφάλαια θα ενσωματώσουν στις μακροχρόνιες υποχρεώσεις τους (liabilities) κάποιο είδος ασφάλισης έναντι του πληθωρισμού.

3. Αύξηση των τοποθετήσεων σε αναδυόμενες αγορές κι εναλλακτικά προϊόντα: Τα συνταξιοδοτικά κεφάλαια θα εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που προσφέρουν πολλές εναλλακτικές κατηγορίες προϊόντων και θα αναζητήσουν τη γεωγραφική διασπορά μέσω της αυξημένης έκθεσης σε αναδυόμενες οικονομίες, όπου και παράγεται όλο και μεγαλύτερο ποσοστό από τον παγκόσμιο πλούτο.

4. Πιο δυναμική στρατηγική τοποθετήσεων: Τα αμοιβαία κεφάλαια αναγνωρίζουν το ότι η στρατηγική των τοποθετήσεων που ακολουθούν έχει ρόλο-κλειδί στην επίτευξη απόδοσης  καλύτερα προσαρμοσμένης στο επενδυτικό ρίσκο.  Παρόλα αυτά, για μια επιτυχημένη τακτική επιμερισμού του ενεργητικού απαιτείται βαθιά γνώση και συνάφεια με τις κεφαλαιαγορές. Τα συνταξιοδοτικά κεφάλαια θα στραφούν στους ειδικούς οι οποίοι θα τους βοηθήσουν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες και να αποφύγουν τους επενδυτικούς κινδύνους.

5. Πιο προσεκτική στρατηγική ανάληψης (re-risking) και απάλειψης (de-risking) κινδύνου για τα χαρτοφυλάκια: Όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια υπογράμμισαν τη σημασία που έχει η διαχείριση επενδυτικού κινδύνου. Οι επενδυτές θα πρέπει να είναι σε θέση να αυξομειώνουν γρήγορα το ρίσκο των τοποθετήσεων τους, έτσι ώστε να αποφεύγουν τους κινδύνους και να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες.  Τα συνταξιοδοτικά κεφάλαια θα πρέπει να εξετάζουν τον κίνδυνο ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες και τις κανονιστικές αλλαγές (για παράδειγμα οι οδηγίες Solvency II και AIFM στην Ευρώπη, αλλά και οι αλλαγές στα λογιστικά πρότυπα στην Ιαπωνία).

6. Αυξημένη ζήτηση για προϊόντα με υψηλή απόδοση: Τα συνταξιοδοτικά κεφάλαια θα πρέπει να εξασφαλίσουν από τις επενδύσεις τους ένα συγκεκριμένο επίπεδο κερδοφορίας το οποίο θα τους επιτρέπει να καλύπτουν τις μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις τους, αλλά και να δημιουργούν τη βάση για ένα ικανοποιητικό μελλοντικό εισόδημα για τους δικαιούχους οι οποίο συμμετέχουν σ’ ένα σύστημα καθορισμένων εισφορών. Η πρόσφατη κατάρρευση των αγορών έχει αυξήσει τη ζήτηση για προϊόντα τα οποία εξασφαλίζουν συγκεκριμένη απόδοση, αφού έχουν συνυπολογίσει την κατάσταση του ταμείου, τη δομή των υποχρεώσεών του και τις σχέσεις με τους αναδόχους.

7. Καλύτερη διοίκηση που θα μπορεί να λειτουργεί σε ένα σύνθετο και ταχύτατα μεταβαλλόμενο περιβάλλον: Οι εκπρόσωποι των ταμείων, οι ανάδοχοι και οι ρυθμιστές από την πλευρά των κυβερνήσεων, αναγνωρίζουν ότι οι υπάρχουσες διοικητικές δομές δεν οδηγούν πάντοτε σε αποτελεσματική διαχείριση των συνταξιοδοτικών κεφαλαίων. Πολλά από αυτά τα κεφάλαια θα πρέπει να εξετάσουν λεπτομερώς το κυβερνητικό / ρυθμιστικό πλαίσιο που κινούνται και να εστιάσουν σε θέματα στρατηγικής από τα οποία θα εξαρτηθεί η επίτευξη των μακροπρόθεσμων στόχων τους,  αντί να αφιερώνουν υπερβολικό χρόνο για την επιλογή διαχειριστών.

8. Μεγαλύτερη αναγνώριση στα οφέλη από την επαγγελματική διαχείριση και το outsourcing: Με δεδομένο ότι οι διοικήσεις των ταμείων δε διαθέτουν το εξειδικευμένο προσωπικό που απαιτεί η διαχείριση κεφαλαίων στις αγορές, που γίνονται όλο και πιο σύνθετες, πολλοί είναι εκείνοι που καταφεύγουν σε εξειδικευμένους εξωτερικούς συνεργάτες για να βελτιώσουν τη διαχείριση των κεφαλαίων τους. Θα δούμε μια αυξανόμενη ζήτηση από την πλευρά των ταμείων για συνεργασίες με έμπειρους διαχειριστές που θα αναλάβουν την καθημερινή διαχείριση του χαρτοφυλακίου και θα παρέχουν αντικειμενικές συμβουλές επάνω σε όλα τα θέματα που αφορούν τη διαχείριση ενός συνταξιοδοτικού κεφαλαίου.

9. Αυξημένη βαρύτητα του ρυθμιστικού πλαισίου, αλλά και παράγοντες σχετικοί με την εταιρική διακυβέρνηση, την κοινωνική και την περιβαλλοντική διάσταση: Το 2010 είναι πιθανό να δούμε περισσότερες ρυθμίσεις, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Οι θεσμικοί επενδυτές, κατά τη χάραξη της στρατηγικής τους θα πρέπει να λάβουν πιο σοβαρά υπόψη τους θέματα που έχουν να κάνουν με την εταιρική διακυβέρνηση των ταμείων, καθώς και με κοινωνικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες. Ως θεματοφύλακες, οι διαχειριστές κεφαλαίων θα πρέπει να είναι σε θέση να τους βοηθήσουν να ενσωματώσουν αποτελεσματικά όλους αυτούς τους προβληματισμούς στη διαχείριση των χαρτοφυλακίων τους και του ανάλογου επενδυτικού κινδύνου.

10. Διαρκής μετάβαση σε συστήματα καθορισμένων εισφορών:  Σε πολλές χώρες, οι επιχειρήσεις επιδιώκουν να μειώσουν την αβεβαιότητα που συνδέεται με τις μελλοντικές εργοδοτικές υποχρεώσεις, και αντικαθιστούν τα συνταξιοδοτικά προγράμματα που βασίζονται στον τελευταίο μισθό, με άλλα που έχουν τη λογική των καθορισμένων εισφορών. Στη Μ. Βρετανία, όπου τα συνταξιοδοτικά προγράμματα καθορισμένων εισφορών εξελίσσονται ταχύτατα στο κυρίαρχο μοντέλο από την πλευρά των επιχειρήσεων, το ενδιαφέρον θα μετατοπιστεί στην εξασφάλιση αποτελεσματικής και κατάλληλης διοίκησης, διαχείρισης των επενδύσεων και επικοινωνίας.

Ο κ. Mike O’Brien, Διευθύνων Σύμβουλος κι Επικεφαλής του τμήματος EMEA institutional business στη BlackRock, δήλωσε τα εξής:

“Καθώς ξεκινά άλλη μια χρονιά οικονομικής αβεβαιότητας, όλο και περισσότερα συνταξιοδοτικά ταμεία αναζητούν κάποια συνεργασία με το διαχειριστή των επενδύσεων τους και με συμβούλους, οι οποίοι θα τους βοηθήσουν να χαράξουν την πορεία τους μέσα από τις τρικυμιώδεις συνθήκες των διεθνών αγορών και να βρούν λύσεις χρηματοδότησης, οι οποίες θα αντιμετωπίζουν τα σχετικά προβλήματα με ένα συνολικό και διαρκή τρόπο.

Η στρατηγική επιμερισμού του ενεργητικού αναγνωρίζεται πλέον ως ένα από τα κλειδιά για την απόδοσή των επενδύσεων, και οι πελάτες περιμένουν από τους διαχειριστές των επενδύσεων τους να είναι σε θέση να κινούνται με ταχύτητα ώστε να εκμεταλλεύονται τις επενδυτικές ευκαιρίες και να μειώνουν το ρίσκο.

Η βελτίωση της απόδοσης ενός χαρτοφυλακίου θα αποτελέσει ένα από τα βασικά θέματα για το 2010. Πιο συγκεκριμένα, πιστεύουμε ότι οι θεσμικοί επενδυτές θα θελήσουν να αξιοποιήσουν περισσότερο διάφορα συνθετικά εργαλεία και στρατηγικές απόλυτης απόδοσης (absolute return strategies), ενώ θα συνεχίσουν να επιδιώκουν τη διασπορά των κεφαλαίων τους μέσω επενδύσεων σε αναδυόμενες κι εναλλακτικές αγορές.”