Ο οίκος αφού επισημαίνει ότι η ελληνική κρίση δεν έχει ακόμη τελειώσει, επισημαίνει πάντως ότι μπορεί με την εφαρμογή μιας νέας σειράς μακροπρόθεσμων μεταρρυθμίσεων να παραμείνει στην τροχιά της οικονομικής και δημοσιονομικής εξυγίανσης, ενώ θεωρεί ότι οι χειρότεροι κίνδυνοι έχουν περάσει μετά και το «δίχτυ ασφαλείας» που άπλωσε το Eurogroup γύρω από την Ελλάδα την περασμένη εβδομάδα.
Η Merrill Lynch θεωρεί επίσης ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει μόνη της στο ΔΝΤ, απ’ όπου θα λάβει κατά πάσα πιθανότητα περί τα 11 δις. ευρώ βοήθειας, με επιτόκια 3,5%. Αντίθετα θεωρεί ότι αν χρειαστεί θα λάβει την κοινή βοήθεια Ε.Ε. και ΔΝΤ. Εντούτοις, επισημαίνει ότι παραμένουν μεγάλες αβεβαιότητες καθώς προς το παρόν η βοήθεια αυτή δεν υπάρχει και υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να κλιμακωθούν οι πιέσεις των αγορών.
Ο οίκος θεωρεί ότι η Ε.Ε. προσπαθεί να κάνει- με αδέξιο τρόπο- δύο πράγματα ταυτόχρονα: Από τη μία να ηρεμήσει τις αγορές προσφέροντας δίχτυ ασφαλείας στην Ελλάδα και από την άλλη να αφήσει τις αγορές ομολόγων να συνεχίσουν τις πιέσεις προς την Ελλάδα και άλλες χώρες, ώστε να αναγκαστούν να προσαρμόσουν τις οικονομικές τους πολιτικές.
Με δεδομένο όμως ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να λάβει νέα δημοσιονομικά μέτρα εντός του 2010, ο οίκος θεωρεί ότι αν η ύφεση στην ελληνική οικονομία υπερβεί το 2% λόγω των νέων μέτρων, η Ε.Ε. δεν θα ζητήσει νέα μέτρα δημοσιονομικής σύσφιξης για μετά το 2010.
Σύμφωνα με την ML, η Ελλάδα μένει να προχωρήσει στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, να συνεχίσει να μάχεται την φοροδιαφυγή και να αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης. Κι ενώ πιστεύει ότι οι αγορές ομολόγων θα παραμείνουν ρευστές και απρόβλεπτες, η Ελλάδα έχει σηκώσει το μεγαλυτερο φορτίο και θεωρεί ότι τα spreads μεταξύ των ελληνικών και των γερμανικών ομολόγων θα μειωθούν τελικά.
Αναφορικά με το κατά πόσο είναι βιώσιμη μακροπρόθεσμα η δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας ο οίκος θεωρεί ότι δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα σε αυτή την ερώτηση. Θεωρεί πάντως ότι προς το τέλος του 2010 η αναλογία ελληνικού χρέους προς ΑΕΠ θα πλησιάζει το 130%. Αν το ονομαστικό ελληνικό ΑΕΠ καταφέρει να αυξάνεται έστω και με μικρότερους ρυθμούς σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία και να έχει πρωτογενές πλεόνασμα, τότε θα καταφέρει να σταθεροποιήσει το επίπεδο του χρέους. Έτσι, θεωρεί ότι αν καταφέρει να έχει πλεόνασμα το 2012 και διατηρηθεί η δημοσιονομική πειθαρχία, τότε θα μπορέσει εις το εξής να σταθεροποιήσει οριακά το επίπεδο του χρέους το 2012 και να αρχίσει να το μειώνει από το 2013.