Τρία σημεία σημειώνει ο οίκος. Το πρώτο είναι ότι πρόκειται για 30 δισ. ευρώ κεφάλαια που μπορεί να διαθέσει η Ε.Ε. και 10-15 δισ. ευρώ που μπορεί να δώσει το ΔΝΤ. Το συνολικό ποσό αντιστοιχεί στο 20% του ελληνικού ΑΕΠ. Το ποσό είναι μεγαλύτερο από αυτό που είχε αρχικά εκτιμηθεί. Μάλιστα σημειώνει πως τα 30 δισ. καλύπτουν τις συνολικές ανάγκες για το 2009 και κάποιες από το 2010 της χώρας. Το δεύτερο που ξεχωρίζει ο οίκος είναι το επιτόκιο και αναφέρει πως ήταν ένα από τα κύρια σημεία για το οποίο διαφωνούσαν οι ευρωπαίοι. Σημειώνει πάντως πως το επιτόκιο είναι υψηλό κατά την άποψη του οίκου σε σύγκριση με τις ανάγκες που υπάρχουν για να σταθεροποιηθεί ο λόγος χρέος προς ΑΕΠ.

Στο τρίτο που στέκεται ο οίκος είναι στη συμμετοχή του ΔΝΤ, που κατά τη γνώμη του θα επιταχύνει τις διαρθρωτικές αλλάγές που χρειάζονται για να λύσει τα προβλήματά της η χώρα όπως της έλλειψης ανταγωνιστικότητας και των υψηλών δημόσιων δαπανών. Μία εμπλοκή του θα σημάνει και την επιπλέον δυνατότητα χρηματοδότησης 40-45 δισ. ευρώ το 2010. Ο οίκος πιστεύει πως η Ελλάδα δε θα ζητήσει προς το παρόν την ενεργοποίηση του πακέτου αλλά σε βάθος χρόνου και λόγω των αναγκών που έχει θα στραφεί προς τη βοήθεια αυτή. Ο οίκος καταλήγει στο συμπέρασμα πως το ρίσκο της πτώχευσης έχει αναβληθεί καθώς η ρευστότητα δε θα είναι πρόβλημα για την Ελλάδα τουλάχιστον για τον επόμενο ενάμιση χρόνο.