Οπως σημειώνει η Credit Agricole και ο αναλυτής της αγοράς σταθερού εισοδήματος του οίκου, Οrlando Green, το θέμα δεν είναι πια μόνο η άμεση ανησυχία για την έκτακτη κατάσταση της Ελλάδας, αλλά πλέον οι διεθνείς οίκοι στρέφουν τους φόβους της αγοράς στην μετάδοση της κρίσης τώρα που έθεσαν τις προοπτικές του Βελγίου και της Ιταλίας σε «αρνητικές», γεγονός που μυρίζει σύντομα υποβάθμιση της πιστοληπτικής τους ικανότητας αλλά και θέτει ερωτηματικά γύρω από το «ποιός μπορεί να ακολουθήσει».

Η μετάδοση της κρίσης είναι πια γεγονός κι ετσι καλύτερο restructuring για τους επενδυτές είναι η λιτότητα, ένα είδος default του χρέους όπου η κυβέρνηση - σε αυτήν την περίπτωση η ελληνική - αθετεί τις πληρωμές της στους… Ελληνες παρά στους ξένους ομολογιούχους, σύμφωνα με τον επικεφαλής στρατηγικής ανάλυσης και έρευνας της Julius Baer, Christian Gattiker-Ericsson.

Αυτή η επιλογή, η οποία ουσιαστικά έχει ήδη επιβληθεί στους φορολογούμενους της ευρωπαϊκής περιφέρειας, είναι μία από τις πέντε συνολικά που υπάρχουν στο τραπέζι, σύμφωνα με τον Gattiker-Ericsson.

Οι άλλες τέσσερις επιλογές είναι το haircut στα ομόλογα η επιμήκυνση της διάρκειας ζωής των ομολόγων, το «ξεφούσκωμα» του χρέους και η υποτίμηση του νομίσματος δηλαδή η έξοδος από το ευρώ.

Η Ευρώπη ήδη ζει την μετάδοση της κρίσης, με το Βέλγιο και την Ιταλία να ξαναμπαίνουν στο «παιχνίδι», και αν η ΕΕ δεν προχωρήσει με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και επιλέξει αντί αυτού να οδηγήσει την Ελλάδα σε κάποιου είδους re-profiling το οποίο μπορεί να συνοδευτεί με περαιτέρω δάνεια προς τη χώρα, κινδυνεύει να ζήσει την δική της κρίση τύπου Lehman, όπως τονίζει ο οικονομολόγος του MIT, του Ιντστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, Simon Johnson.