Για τη μεν ανοδική διάσπαση το επόμενο επίπεδο κίνησης ορίζεται στις 605 με 630 μονάδες για δε τη καθοδική τμήση το επόμενο πεδίο στάσης και επαναξιολόγησης βρίσκεται διαγραμματικά στις 524 με 518 μονάδες.

Από τα μέχρι τώρα τεχνικά στοιχεία, που εντοπίζονται κυρίως στα εβδομαδιαία και στα ημερήσια διαγράμματα ο ανηφορικός δρόμος αποτυπώνεται ως δύσβατος και με πολλές παγίδες ενώ αντιθέτως το χαλί της καθόδου παραμένει στρωμένο και «κόκκινο» καθώς πολλοί ταλαντωτές αρχίζουν και χάνουν την ανέχειά τους στη καθυστέρηση της όποιας οικονομικής αξιολόγησης με τη μεσομακροπρόθεσμη τάση να παραμένει πτωτική, γεγονός, που εγκαλεί συνεχώς στη τάξη το Γενικό Δείκτη πιέζοντάς τον προς τα κάτω.

Ιδιαιτέρως σημαντική είναι η επόμενη εβδομάδα, καθώς ο δείκτης έχει ήδη συμπληρώσει με τη τωρινή έξι εβδομάδες συσσώρευσης, στοιχείο, που στατιστικά σπάει στην έβδομη.

Δραπετεύοντας όμως από τη στενή παρακολούθηση της επίτευξης μίας για πολλούς οικονομικούς αναλυτές «γιαλαντζί » υφεσιακής αξιολόγησης - όπου δε γνωρίζουμε πόσο εύγεστη θα είναι για το κύριο Μάριο Ντράγκι και την ΕΚΤ για την επαναφορά του waiver -το ελληνικό μακροοικονομικό περιβάλλον αρχίζει να βαραίνει. Ενδεικτικά είναι η εκ νέου αύξηση της ανεργίας και τα αρνητικά στοιχεία της βιομηχανικής παραγωγής για το μήνα Φλεβάρη. Επίσης στο διεθνές χρηματιστηριακό περιβάλλον αρχίζουν και εμφανίζονται σημάδια πιθανής πλαγιοκαθοδικής κίνησης παρουσιάζοντας ως αιχμή του δόρατος τις ανησυχίες για: τα stress test των ευρωπαϊκών τραπεζών, όπου πιθανόν να οδηγήσουν σε αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων, το επερχόμενο βρετανικό δημοψήφισμα το καλοκαίρι και το συναλλαγματικό τρίξιμο της Ιαπωνικής οικονομίας.