Οι λόγοι της πτώσης χθες και όλες τις υπόλοιπες ημέρες, παρ' ότι ασφαλώς συνδέονται με το διεθνές άσχημο κλίμα, εντούτοις σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αποδοθούν μόνο σ' αυτό. Η ελληνική αγορά έχει δείξει ότι στην... άνοδο δεν ακολουθεί, όμως στην πτώση πρωτοστατεί.

Το ελληνικό χρηματιστήριο εδώ και πολλά χρόνια μένει στο περιθώριο των διεθνών συναλλαγών, έχοντας καταστεί μόνο «άντρο» κερδοσκόπων, που αναζητούν βραχυπρόθεσμες υπεραποδόσεις, σε περιφερειακού τύπου αγορές.

Οι τράπεζες είναι… ακυρωμένες, παρά τις αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις, ενώ η πραγματική οικονομία δεν «τραβάει», δεν μπορεί να σύρει το χορό της ανάπτυξης, εν μέσω πολιτικών που είναι εντελώς αφιλόξενες για τις επενδύσεις.

Εγκλωβισμένη στις εγχώριες παθογένειες και στα δομικά προβλήματα της οικονομίας και των τραπεζών, η ελληνική αγορά (πλέον) δεν απέχει πολύ από το χαμηλό 28 ετών και τις 420 μονάδες που βρέθηκε το Φεβρουάριο του 2016!

Εύλογα η αγορά είναι πλήρως «παραδομένη» στην αρνητική ψυχολογία και στην ανησυχία για την επόμενη ημέρα, σε οικονομία, τράπεζες και επιχειρήσεις. Το χρηματιστήριο, ως γνωστόν είναι προεξοφλητικός μηχανισμός, «ερμηνεύοντας» στις τιμές του το τι θα ακολουθήσει σε έξι, οκτώ ή δέκα μήνες.

Μέσα σ' αυτό το τοπίο οι ξένοι ρευστοποιούν όλα τα assets της χώρας κάτι που οδήγησε χθες το 10ετές ομόλογο στο 4,68%, αντανακλώντας τη γενικότερη ανησυχία… Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και διεθνώς «σηκώνεται» η ρευστότητα από τις αγορές, κάτι που νομοτελειακά επηρεάζει και χρηματιστήρια όπως το δικό μας, ασχέτως ποιοτικών διαχωρισμών.