Θυμίζουμε πως ο Γενικός Δείκτης «είδε» τις 420 μονάδες στις 11 Φεβρουαρίου του 2016, ήτοι προ τριών ετών, ενώ αυτή η ζώνη, είναι και το ιστορικό ναδίρ από το 1990, καθώς από τότε είχε να δει αυτά τα επίπεδα ο κεντρικός δείκτης του ελληνικού χρηματιστηρίου.

Ο κ. Χατζηδάκης σημειώνει πως «από τις πρώτες συνεδριάσεις του το 2019 έδειξε ότι θα έχει ομοιότητες με την περυσινή χρονιά καθώς η εικόνα των αποδόσεων παραμένει διττή: Οι τραπεζικές μετοχές τρέχουν με απώλειες από 8% έως 17% δοκιμάζοντας συνεχόμενα ιστορικά χαμηλά ενώ το υπόλοιπο δεικτοβαρές ταμπλό εμφανίζει μια συμπαθητικά θετική εικόνα που κορυφώνεται στο +12% του ΟΤΕ».

Εύστοχα λοιπόν ο αναλυτής φέρνει στο προσκήνιο τη διαφοροποίηση που λαμβάνει χώρα στο ταμπλό του Χ.Α. μεταξύ των πάλαι ποτέ… ηγετικών τραπεζών και των blue chips της πραγματικής οικονομίας, που έχουν αναλάβει τα ηνία της αγοράς.

Αναφερόμενος στα τεχνικά δεδομένα της αγοράς, το στέλεχος της Beta AXE υπογραμμίζει πως πλέον «ο Γενικός Δείκτης επέστρεψε από εκεί που ξεκίνησε την χρονιά. Συμπληρώνοντας ένα σερί τεσσάρων πτωτικών συνεδριάσεων ο Δείκτης δείχνει απροθυμία να σπάσει την τετράμηνη συσσώρευση τιμών καθώς οι δυνάμεις των αγοραστών εξαντλούνται πολύ γρήγορα.

Αν και οι ταλαντωτές έχουν υποχωρήσει εντούτοις δεν έχει υπάρξει κάποια σφοδρή υποτιμητική υπερβολή στην μεγάλη εικόνα που να προετοιμάζει το έδαφος για μια ανοδική κίνηση. Αντιθέτως τα τραπεζικά διαγράμματα έχουν εισέλθει σε υποτιμημένες ζώνες τιμών, επίπεδα που ωστόσο στο παρελθόν είχαν παραμείνει και διευρυνθεί ακόμα και σε ακραίες τιμές για αρκετές συνεδριάσεις».

Ο κ. Χατζηδάκης σημειώνει πως ο τραπεζικός κλάδος ασφαλώς είναι υπερπουλημένος, όμως το αγοραστικό ενδιαφέρον των επενδυτών έχει εστιαστεί στις μη τραπεζικές μετοχές. Αναφορικά με το Γ.Δ. αυτή την εβδομάδα, τονίζει πως «η συσσώρευση φαίνεται το επικρατέστερο σενάριο, ωστόσο το τεχνικό ζητούμενο είναι η διατήρηση των 590 μονάδων καθώς η διάσπαση τους θα ανοίξει το δρόμο για τουλάχιστον 20 μονάδες χαμηλότερα».