Η μετακίνηση 500.000 ασφαλισμένων του Δημοσίου στο ΙΚΑ είναι μια εναλλακτική που επιτρέπει τη μικρότερη δυνατή αύξηση των ορίων ηλικίας των γυναικών – και μετατρέπει το νόμο Πετραλιά στο ‘’μη χείρον βέλτιστον’’. Το Ευρωδικαστήριο έκρινε την ασφάλιση στο Δημόσιο επαγγελματική, ότι δηλ. προκύπτει ευθέως από την εργασιακή σχέση, οπότε επιβάλλεται, χωρίς εξαιρέσεις, η κατάργηση των διακρίσεων στα δύο φύλα. Από την άλλη, η ασφάλιση στο ΙΚΑ θεωρείται κοινωνική και δεν το αγγίζει η απόφαση και σ’αυτό το πλαίσιο εξετάζεται από την κυβέρνηση.
Μόνη διέξοδος η μεταβατική περίοδος
Μιλώντας στο 'R' ο πρ. Αντιπρόεδρος της Βουλής και υφυπουργός Αμυνας – και μεταξύ άλλων πρώην νομικός σύμβουλος της ΓΣΕΕ - κ. Λ. Αποστολίδης, τονίζει ότι μετά την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης από το ΔΕΚ , το Δημόσιο είναι υποχρεωμένο να την υλοποιήσει. ‘’Ωστόσο’’, δηλώνει, ‘’χρειάζεται συστηματική διαβούλευση για να μη θιγούν ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα 140.000 γυναικών που τις αφορά, δηλ. να μη θίξει όσες βγαίνουν σε δύο-τρία χρόνια’’. Ο κ.Αποστολίδης βλέπει ως μόνη διέξοδο τα 10-12 χρόνια μεταβατική περίοδο. Επιπλέον, τονίζει πως ‘’σε αντιστάθμισμα αυτής της ισότητας θα πρέπει η κυβέρνηση να αναζητήσει νέα κίνητρα παροχών σε είδος ή σε χρήμα για την ενίσχυση της μητρότητας και της οικογένειας.’’ Αποδίδει δε την εξέλιξη αυτή στην αδράνεια της κυβέρνησης της ΝΔ, όπου δεν στήριξε νομικά την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αλλά ‘’το άφησε στην τύχη’’, καθώς ο νόμος Πετραλιά πηγαίνει ήδη προς αυτή την κατεύθυνση, ‘’υποβαθμίζοντας περαιτέρω τα κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών.
Την έξοδο 'κοιτούν' 70.000 γυναίκες
Την ανάγκη πολύ προσεκτικού χειρισμού του θέματος τονίζουν στο ‘’R’’ κύκλοι της ΑΔΕΔΥ, προειδοποιώντας για δημοσιονομικό κραχ από την πιθανή μαζική έξοδο των θιγόμενων γυναικών υπαλλήλων. Προτείνουν 7-8 έτη ήπιας προσαρμογής και όχι βιαστικά μέτρα, προκειμένου να διαμορφωθεί η κατάλληλη ψυχολογία.
Αν τα μέτρα εφαρμοστούν άμεσα εκτιμάται ότι θα φύγουν άμεσα 60 – 70 χιλ. γυναίκες γιατί δεν τις συμφέρει να μείνουν άλλα 15 χρόνια στο Δημόσιο. Αντίθετα θα προτιμήσουν να βγουν στη σύνταξη και να καλύψουν αλλιώς το εισόδημα, περιμένοντας περί τα 3 χρόνια για το εφάπαξ (καθώς το Ταμείο Πρόνοιας δεν μπορεί να καλύψει τόσο μεγάλο αριθμό). Αν, π.χ. μια γυναίκα έχει 25 χρόνια προϋπηρεσία, θα προτιμήσει να βγει στη σύνταξη του χιλιάρικου και να συνεισφέρει με άλλη δουλειά στο εισόδημα, οπότε αν πιεστούν θα φύγουν όλες.
Αν όμως υπάρξει κλιμάκωση για την εφαρμογή της εξίσωσης, τονίζουν, θα έχουμε λιγότερες απώλειες στα Ταμεία και μεγαλύτερες πιέσεις στους ασφαλιστικούς οργανισμούς για εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους.
Φωτεινή Πούλη
[email protected]