Στην ειδική αυτή μελέτη εντοπίζονται και αναλύονται οι παράγοντες που οδήγησαν  στην μεγάλη διεύρυνση των περιθωρίων απόδοσης (yield spreads) των κυβερνητικών ομολόγων στην ευρωζώνη μετά το ξέσπασμα της πρόσφατης παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης τον Ιούλιο του 2007.

Τα κύρια αποτελέσματα της εμπειρικής έρευνας μας συνοψίζονται ως ακολούθως:

• Την περίοδο πριν τον Ιούλιο του 2007, οι αποδόσεις των κυβερνητικών ομολόγων των χωρών-μελών της Ευρωζώνης παρουσίαζαν ισχυρή θετική συσχέτιση με τις αποδόσεις των αντίστοιχων γερμανικών τίτλων. Τα δε περιθώρια απόδοσης (yield spreads) εξελίσσονταν, σε γενικές γραμμές, με τρόπο εμφανώς ανεξάρτητο από παράγοντες οι οποίοι - σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία - διαδραματίζουν γενικά σημαντικό ρόλο στη διαχρονική εξέλιξη των περιθωρίων απόδοσης πχ. πιστωτικός κίνδυνος και κίνδυνος πτώχευσης (credit and default risk), σχετικές συνθήκες ρευστότητας στις αγορές κρατικών ομολόγων (liquidity risk) και διάθεση επενδυτών για ανάληψη επενδυτικού κινδύνου (risk appetite).
• Μετά το ξέσπασμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers (Σεπτέμβριος 2008), η εξέλιξη των περιθωρίων απόδοσης των κρατικών ομολόγων σε χώρες της ευρωζώνης όπως Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ιταλία παρουσιάζει νέα χαρακτηριστικά. Συγκεκριμένα, φαίνεται σε γενικές γραμμές να ‘‘σπάει’’ η θετική συσχέτιση των αντίστοιχών ομολογιακών αποδόσεων σε σχέση με τους γερμανικούς τίτλους. Επίσης, η εξέλιξη των περιθωρίων απόδοσης επηρεάζεται σε  στατιστικά σημαντικό βαθμό από διεθνείς παράγοντες (πχ. μεταβολές στην διάθεση των επενδυτών για ανάληψη επενδυτικού κινδύνου) καθώς επίσης και από ιδιοσυγκρασιακούς παράγοντες (πχ. προβλέψεις σχετικά με τις δημοσιονομικές εξελίξεις στις χώρες-μέλη της ΟΝΕ και σχετικές συνθήκες ρευστότητας στις αγορές κρατικών ομολόγων).

Τέλος, η μελέτη παρουσιάζει εμπειρική μέθοδο υπολογισμού του θεωρητικού επιπέδου των περιθωρίων ομολογιακών αποδόσεων των χωρών-μελών της Ευρωζώνης σε σχέση με τους αντίστοιχους γερμανικού τίτλους. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των οικονομετρικών υποδειγμάτων, τα τρέχοντα επίπεδα των spreads σε Ελλάδα, και σε μικρότερο βαθμό, σε Πορτογαλία, είναι τα πλέον ελκυστικά στην Ευρωζώνη σε σχέση με τις εκτιμώμενες θεωρητικές τους τιμές οι οποίες υπολογίζονται σε 230 μονάδες βάσης (μβ) και 65μβ, αντίστοιχα. Οι θεωρητικές αυτές τιμές θα πρέπει να ερμηνευθούν ως μεσοπρόθεσμα επίπεδα ισορροπίας για τα αντίστοιχα περιθώρια απόδοσης, δηλαδή, επίπεδα σύγκλυσης των spreads όταν εξομαλυνθούν οι συνθήκες στις αγορές κυβερνητικού χρέους της Ευρωζώνης.

Τέλος, τα εμπειρικά αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι οι προβλέψεις για επιδείνωση της δημοσιονομικής εικόνας μιας χώρας - πχ. μέσω υψηλότερων μελλοντικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων και δημοσίου χρέους -συμβάλουν (υποθέτοντας όλους τους άλλους παράγοντες σταθερούς) στη διεύρυνση των spreads και αντίστροφα,. Η ενίσχυση της διάθεσης των επενδυτών για αποφυγή επενδυτικού ρίσκου (risk aversion) συντελεί στη διεύρυνση των spreads και αντιστρόφως. Επίσης, η αύξηση των επιπέδων ρευστότητας μια αγοράς σε σχέση με τα επίπεδα ρευστότητας της αγοράς κυβερνητικών ομολόγων της Γερμανίας συμβάλει μείωση των περιθωρίων ομολογιακών αποδόσεων της χώρας και αντιστρόφως.