Το πρόβλημα είχε ήδη διαφανεί εδώ και αρκετό καιρό, όταν το υπ. Οικονομικών, άρχισε να αθετεί τις δεσμεύσεις του έναντι των πρατηριούχων για την γρήγορη επιστροφή του αυξημένου φόρου που αρχικά είχε συμφωνηθεί να τον πληρώνουν εκείνοι, για να μην επιβαρύνεται ο καταναλωτής, και εν συνεχεία να τους τον καταβάλλει το Δημόσιο.

Το ιστορικό

Το καθεστώς αυτό καθιερώθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση, και προέβλεπε την εξίσωση των ειδικών φόρων, του «χαμηλού» στο πετρέλαιο θέρμανσης, με του «υψηλού» στο πετρέλαιο κίνησης, με ένα και μοναδικό στόχο : Να μειωθεί το δέλεαρ για τα λαθρεμπορικά κυκλώματα από την πώληση του «φθηνότερου» πετρελαίου θέρμανσης ως «ακριβότερο» ντίζελ κίνησης μετά από το σχετικό αποχρωματισμό, και να μπορέσει επιτέλους το Δημόσιο να βάλει στα ταμεία του κάποια από τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ των διαφυγόντων φόρων και δασμών.

Η απόφαση ωστόσο δεν εφαρμόστηκε για αρκετά χρόνια, καθώς σκόνταφτε σε ένα βασικό πρόβλημα. Τον τρόπο με τον οποίο οι καταναλωτές θα συνέχιζαν να προμηθεύονται το πετρέλαιο θέρμανσης με το χαμηλό ειδικό φόρο τους χειμερινούς μήνες, και όχι με αυτόν του ντίζελ κίνησης, ώστε να μην εκτιναχθεί η τιμή του στα ύψη.

Το αρχικό σχέδιο

Αρχικά είχε πέσει στο τραπέζι η ιδέα, οι καταναλωτές ή οι διαχειριστές των πολυκατοικιών να επιβαρύνονται εκείνοι καταβάλλοντας ολόκληρο το ποσό, το οποίο θα τους επιστρεφόταν εν συνεχεία μέσω των ΔΟΥ. Η ιδέα ωστόσο κρίθηκε εξαιρετικά πολύπλοκη – μέχρι και η προμήθεια κουπονιών είχε πέσει στο τραπέζι- γι’ αυτό και εγκαταλείφθηκε.

Έτσι, και μπροστά στο καυτό πρόβλημα των διαφυγόντων φόρων που όσο περνούσε ο καιρός μεγάλωνε, αποφασίστηκε οι καταναλωτές να αγοράζουν το θέρμανσης κανονικά με χαμηλό ΕΦΚ, με τους πρατηριούχους και τους διανομείς να παίζουν το ρόλο του μεσάζοντα. Να τον καταβάλλουν δηλαδή εκείνοι, και να τους τον επιστρέφει εν συνεχεία το Δημόσιο. Για ένα τουλάχιστον χρόνο το σύστημα λειτούργησε με τα όποια προβλήματά του, και παρ’ όλα αυτά κρίθηκε σε γενικές γραμμές πετυχημένο.

Οι τρεις ημέρες που έγιναν… 15

Η σταγόνα ωστόσο που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν όταν το υπουργείο Οικονομικών ξεκίνησε την παρακράτηση του φόρου θεωρητικά για τρεις μέρες, για να φτάσει φέτος να τους τον επιστρέφει και μετά από 15 ημέρες, διάστημα στο οποίο οι βενζινοπώλες «έμπαιναν» στην ουσία αρκετά χρήματα μέσα. Το πρόβλημα αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο ΕΦΚ από 293 ευρώ έφτασε στα 412 ευρώ το χιλιόλιτρο, αλλά και την γενικότερη κρίση που διέρχεται ο κλάδος, αναγκάζουν τους βενζινοπώλες να αρνούνται, όπως είπαν χθες σε συνέντευξη Τύπου, να διαδραματίζουν άλλο το ρόλο του φορομεσάζοντα. Την αντίδρασή τους έχει ενισχύσει και το γεγονός ότι το υπ. Οικονομίας προχώρησε σε διασταυρώσεις που είχαν ως αποτέλεσμα να μην επιστρέφεται ο ΕΦΚ ακόμη και σε περιπτώσεις διακανονισμένων ή αμφισβητούμενων οφειλών.

Άλλη λύση από το φθινόπωρο;

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι από το φθινόπωρο, η κυβέρνηση θα πρέπει να αναζητήσει άλλη λύση, αν δεν επέλθει κάποιου είδους διακανονισμός με τους πρατηριούχους. «Ο κλάδος δεν θα βρεθεί ξανά όμηρος, επειδή ανέλαβε να … διευκολύνει το κράτος», δήλωσε χθες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βενζινοπωλών Ελλάδος Μιχάλης Κιούσης ο οποίος σημείωσε ότι οι βενζινοπώλες δε θα αρνηθούν να δώσουν ό, τι στοιχείο τους ζητηθεί σε επίπεδο παραστατικών, καταστάσεων πελατών κλπ, ωστόσο τα προκαταβαλλόμενα ποσά του ΕΦΚ δεν θα αποτελούν πλέον φορολογική υποχρέωση των πρατηριούχων…

Γιώργος Φιντικάκης