Πληθαίνουν ολοένα οι ενδείξεις πως βρισκόμαστε προ των πυλών ενός μεταναστευτικού ρεύματος αναλόγου με αυτό των δεκαετιών του 1950 και του 1960. Η ανεργία που αγγίζει πλέον το 16% (επισήμως τουλάχιστον...) , το βιοτικό επίπεδο που υποχωρεί ολοένα αλλά και η επιδεινούμενη σχέση κράτους- πολίτη ωθεί εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, με δυνατότητες και λαμπρή προοπτική, να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό.

Συγκεκριμένα, αποκαλυπτικά για την ανεργία των νέων στη χώρα μας και την τάση μετανάστευσης είναι τα τελευταία στοιχεία που έλαβε ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ., κ. Γ. Παπανικολάου, από την ευρωπαϊκή πύλη europass, τα οποια και αφορούν στις αιτήσεις που έχουν υποβάλει για εργασία στην Ευρώπη.

Από τα στοιχεία προκύπτει πως η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά μέσα στις πρώτες δέκα χώρες της Ε.Ε. των 27 σε απόλυτο αριθμό συμπλήρωσης ευρωπαϊκών βιογραφικών παρά τον μικρό αναλογικά πληθυσμό της σε σύγκριση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη.

Μόνο τον περασμένο μήνα οι Έλληνες συμπλήρωσαν 12.560 ευρωπαϊκά βιογραφικά σημειώματα, όταν ο μέσος όρος όλων των προηγούμενων μηνών δεν ξεπερνά τις 7.000.

Μάλιστα η σχεδόν διπλάσια δραστηριότητα του Σεπτεμβρίου δεν είναι προϊόν κάποιας καμπάνιας του europass όπως έχει συμβεί σε άλλες –επίσης προβληματικές - χώρες (π.χ. Πορτογαλία), αλλά λόγω της κατάστασης που επικρατεί στην αγορά εργασίας.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης πως ενώ σε ολόκληρο το 2010 είχαν συμπληρωθεί 46.399 βιογραφικά, σημειώνοντας ετήσιο ρεκόρ, ήδη στο εννιάμηνο του τρέχοντος έτους 67.633 Έλληνες αναζήτησαν μέσω του Europass το "διαβατήριο" για την Ευρώπη.

Τα στοιχεία που προβληματίζουν όμως δε σταματούν εδώ.Προβληματισμό προκαλεί και η κατακόρυφη αύξηση του αριθμού εκείνων που διαθέτουν πολλά χρόνια εργασιακής εμπειρίας και υποβάλλουν στο europass τα βιογραφικά σημειώματά τους, θεωρώντας ότι οι θυσίες τους πάνε χαμένες.

Πιο συγκεκριμένα, οι νέοι χωρίς εργασιακή εμπειρία εξακολουθούν να είναι οι πολυπληθέστεροι σε συμπλήρωση ευρωπαϊκών βιογραφικών τον Σεπτέμβριο (2.627), με βραχεία όμως κεφαλή καθώς από κοντά ακολουθούν οι πολίτες με 3 έως πέντε χρόνια προϋπηρεσίας (2.354), 6 έως 10 χρόνια προϋπηρεσίας (2.277) και έως 2 χρόνια προϋπηρεσίας (2.133).

Όπως είχε δείξει άλλωστε έρευνα της MRB στις αρχές του μήνα, το ποσοστό των νέων που δηλώνουν έτοιμοι να φύγουν από τη χώρα αν τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία ανέρχεται στο 75%, ενώ ακόμη και στην ηλικιακή ομάδα 25-44, που όπως είναι λογικό έχει περισσότερα πράγματα να αφήσει πίσω, οι μισοί είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν όσα έχτισαν με κόπο...

Ακόμη, ενδεικτικό είναι ότι παρά το παραδοσιακό "δέσιμο" της ελληνικής οικογένειας οι μισοί και πλέον γονείς (53%) δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν να δουν τα παιδιά τους να μένουν στον τόπο όπου μεγάλωσαν.

Το μεταναστευτικό ρεύμα δεν περιορίζεται φυσικά μόνο στην Ευρώπη.

Δεν είναι τυχαία η πρωτοβουλία του αυστραλιανού υπουργείο Μετανάστευσης να διοργανώσει στην Αθήνα, στις 8 και 9 Οκτωβρίου, ενημερωτική διημερίδα για την πληρέστερη ενημέρωση των ενδιαφερομένων.

Οι διαθέσιμες θέσεις συμμετοχής μάλιστα για την συμμετοχή σε αυτή έχουν μάλιστα ήδη κλείσει...

Η κατακλείδα ανήκει σε ένα σύγχρονη εκφραστή του προβλήματος, τον Μυτιληνιό αριστεύσαντα από το Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου του Πειραιά που, αφού γύρισε από την Αγγλία και τις μεταπτυχιακές του σπουδές, αναζήτησε δουλειά στην Αθήνα. Βρίσκοντας τις πόρτες κλειστές άρχισε να στέλνει βιογραφικά σε εταιρείες που ούτε ο ίδιος δε φανταζόταν ότι θα του απαντήσουν...

Που κατέληξε; Στη Σίλικον Βάλεϋ και το... facebook.

Τα λόγια του, αποτυπώνουν το μέγεθος του προβλήματος:

«Έψαχνα παντού για δουλειά στην Αθήνα, αλλά έβρισκα πόρτες κλειστές. Στην Ελλάδα υπάρχει μόνο ανεργία. Όταν έχεις πτυχία, είναι μειονέκτημα. Φοβούνται ότι θα τους ζητήσεις μεγάλο μισθό. Παντού ζητούσαν προϋπηρεσία κι εγώ είχα πολύ μικρή. Δεν πέρασα καν από συνέντευξη, παρά μόνο σε μία επιχείρηση, απ΄όπου μάλιστα δεν πήρα και απάντηση»

Διαβάστε τα σχετικά άρθρα του Γρηγόρη Νικολόπουλου και του Νικηφόρου Μαλεβίτη.

Δημήτρης Κώτσος
[email protected]