Έτυχε και συνέβη στην παραλία του Βόλου. Μια παρέα από αναιδή κι απαίδευτα τσογλάνια.

Κακομαθημένα κωλόπαιδα που πίνανε τον φραπέ τους.

Πήγε ο άλλος, ο ξένος αλλά, γνωστός τα τελευταία χρόνια στους Βολιώτες, και τους γύρεψε λίγα ψιλά να πάρει κάτι να φάει. Εκ των υστέρων λένε όσοι τον είχαν δει έτρεμε αδύναμος μέσα στα αποφόρια του.

«Θα σου δώσω δυό ευρώ, άμα πέσεις στη θάλασσα» του λέει ο φλώρος της παρέας στην καφετέρια μπροστά από την μακρυά προκυμαία της όμορης πόλης. Κι αυτός ο φουκαράς βούτηξε, χωρίς καν να ξέρει κολύμπι και δεν ήξερε πώς να βγει.

Πήγανε κάτι Μάγκες και τον σώσανε. Γιατί Μαγκιά είναι να δίνεις το χέρι σε όποιον έχει ανάγκη την ώρα που το χρειάζεται!

Εύγε τους! Γιατί έχει παραγίνει η νοσηρότητα του αδιάντροπου χρυσαυγητισμού στη χώρα..!

Γιώργος Ηλία Χατζηδημητρίου