Φάνηκε αυτό, στις εισαγωγικές «δηλώσεις του καναπέ», που έκανε κατά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος τον υποδέχθηκε στην Πειραιώς 62 στα καινούργια γραφεία του κόμματος.
Οι τιμές που επιδαψίλευσε στον Κυριάκο και οι υποσχέσεις που έδωσε ακούστηκαν σαν μουσική στα αυτιά της ηγεσίας η οποία αναζητεί τρόπους να διαμορφώσει μια επιθετική στρατηγική απέναντι την κυβέρνηση και να αποδράσει από την εσωστρέφεια όπου απειλεί να την καθηλώσει η υποβόσκουσα διαμάχη «Καραμανλικών» - «Σαμαρικών».
«Να σου δώσω Κυριάκο τις ευχές μου για ένα καλό ξεκίνημα. Ο χώρος αυτός να είναι χώρος έμπνευσης και παραγωγής εθνικού και κοινωνικού έργου. Παρά το γεγονός ότι έχω αναστείλει τις εδώ πολιτικές μου δραστηριότητες, δεν παύω να έχω το νου μου και την καρδιά μου στην Ελλάδα. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια της παράταξης και του προέδρου, θα είμαι κοντά του» είπε ο Επίτροπος.
Και πρόσθεσε εκθειάζοντας τον Πρόεδρο: «Δεν λησμονώ ποτέ ότι αυτός είναι ο πολιτικός χώρος από τον οποίο ξεκίνησα. Θα έχουμε την ευκαιρία να τα λέμε, θα είμαι πάντα στη διάθεσή σου γιατί διαπιστώνω από την κουβέντα που κάναμε ότι έχεις συγκροτημένη στρατηγική για την πρόοδο της Ελλάδας».
Ο Κυριάκος δεν άφησε την «πάσα» ανεκμετάλλευτη και μετά τα καλωσορίσματα, είπε: «Στη ΝΔ έχουμε ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια για θεσμική ανανέωση, ανοίγουμε το κόμμα σε νέους ανθρώπους προτάσσουμε τη ΝΔ ως τη δύναμη που μπορεί να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο».
Κατά τα άλλα, ο κ. Μητσοτάκης αξιοποίησε όπως ήταν επόμενο τη συζήτηση προκειμένου να καταδείξει ότι και στο μεγάλο θέμα του προσφυγικού για το οποίο μάλιστα η ΝΔ δεν ύψωσε τους τόνους, η κυβέρνηση αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων.
Χαρακτηριστικά τόνισε:
«Παρά την πολύ καλή διάθεση της ΝΔ τους τελευταίους εννιά μήνες να διαμορφώσουμε μια εθνική στρατηγική αντιμετώπισης του προσφυγικού λυπάμαι να διαπιστώσω ότι σε ζητήματα που διαφαινόταν ότι υπήρχε συμφωνία με την κυβέρνηση, έξι μήνες μετά τη σύσκεψη στο προεδρικό, πράγματα που συμφωνήθηκαν δεν υλοποιήθηκαν.
Όπως ο διαχωρισμός προσφύγων μεταναστών, η δημιουργία προαναχωρησιακών κέντρων, η ανάγκη να υπάρχει κατανομή των μεταναστών σε όλη την επικράτεια, η γρήγορα εκμετάλλευση ευρωπαϊκών πόρων, γιατί και εκεί υπάρχει καθυστέρηση.
Η Ελλάδα παρόλα αυτά παραμένει παράγοντας σταθερότητας αλλά και η ΕΕ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να σηκώσει μόνη της αυτό το βάρος».