Υπογραμμίζει δε ότι « το δημοψήφισμα διεξήχθη σε εκλογικές περιφέρειες της Περιφέρειας του Κουρδιστάν, αλλά και στις γειτονικές «επίμαχες» περιοχές, ιδίως την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή του Κιρκούκ, που έχουν de facto, αν όχι νομικά ελέγχονται από τις κουρδικές αρχές»

Στις εκτιμήσεις του εμπιστευτικού αυτού εγγράφου αναφέρεται, εκτός των άλλων, ότι:

-Παρόλο που η «ναι» έχει κερδίσει, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ένα Κούρδικό κράτος θα εμφανιστεί στο εγγύς μέλλον. Ένα τέτοιο κράτος θα αποδυναμωθεί από τις εσωτερικές διαιρέσεις και τις κακές οικονομικές συνθήκες. Επιπλέον, η Συρία, η Τουρκία και το Ιράν καταδίκασαν σθεναρά το δημοψήφισμα και έλαβαν αντίποινα. Μεταξύ άλλων, ανησυχούν ότι ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος θα ενθάρρυνε τους δικούς τους κουρδικούς πληθυσμούς να επιδιώξουν μεγαλύτερη αυτονομία.

-Απομακρυσμένη θεωρείται και η προοπτική ενός μεγαλύτερου Κουρδιστάν , αφού στην όλη περιφέρεια κυριαρχεί το PKK (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν) και τα φίλια προς αυτό κόμματα , που είναι αντίθετα στα όσα υποστηρίζουν οι Κούρδοι ηγέτες του Ιράκ.

-Ανησυχώντας για τον κατακερματισμό της Μέσης Ανατολής, η ΕΕ, οι ΗΠΑ, η Ρωσία και οι περισσότερες μεγάλες δυνάμεις που ενδιαφέρονται για την περιοχή, εκτός από το Ισραήλ, απέρριψαν το δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης μάχης κατά του ISIL / Da'esh και ζήτησαν διαπραγματεύσεις εντός των υφιστάμενων ιρακινών συνόρων.

Με βάση τα ανωτέρω και έχοντας υπόψη τις εξελίξεις στην Καταλωνία, όπου η απόφαση για ανεξαρτησία μπήκε στον «πάγο», ύστερα από ευρωπαϊκές και διεθνείς πιέσεις, προκύπτει εύλογα το ερώτημα, τι νόημα έχει η διεξαγωγή τέτοιων δημοψηφισμάτων, σε περιοχές όπου έχουν τεράστια συμφέροντα οι μεγάλες δυνάμεις.

Νίκος Ρούσσης-Στρασβούργο