«Άκουσα σήμερα, μετά από δυόμισι χρόνια που ήταν εξαφανισμένος, τον πρώην Πρωθυπουργό να μας κουνάει το δάχτυλο, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί για τίποτε από όσα έκανε τα δυόμισι χρόνια που ήταν στην εξουσία. Ούτε γιατί έστειλε την οικονομία στα βάθη, ούτε γιατί έστειλε την ανεργία στα ύψη, ούτε γιατί επέβαλε ζούγκλα στα εργασιακά, ούτε γιατί χάιδευε τα αυτιά της Χρυσής Αυγής, ούτε γιατί έκανε την καταστολή καθημερινό φαινόμενο σε όλη τη χώρα. Και ακούγοντάς τον, μόνο μια απορία όμως μου γεννήθηκε: Αφού τα έκανε τόσο καλά αυτός και η κυβέρνησή του, γιατί δεν κατάφερε να πετύχει εκεί που σήμερα πετυχαίνουμε εμείς και βγάζουμε τη χώρα από την κρίση; Και κυρίως, αφού τα έκανε τόσο καλά, γιατί ο σημερινός Πρόεδρος της ΝΔ αισθάνεται την ανάγκη στο Συνέδριό του να κηρύξει την έναρξη μιας διαδικασίας για να αλλάξει –λέει- εκ βάθρων το κόμμα του; Αφού ομάδα που κερδίζει, δεν την αλλάζεις».

Μιλούσε για τον Αντ. Σαμαρά, ο οποίος από το Συνέδριο της ΝΔ απάντησε στα όσα είχε πει ο Ν. Βούτσης και ειδικότερα στο ότι την κυβέρνησή του την έριξαν οι δανειστές, που τώρα στηρίζουν τον Τσίπρα,  υπενθυμίζοντας ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ (και ΧΑ) δεν ψήφισαν Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Πέραν των λαθών του Σαμαρά (ο οποίος, παρεμπιπτόντως, μόνο εξαφανισμένος δεν είναι) αξίζει να αναρωτηθεί κανείς:  μήπως ο Τσίπρας κάνει προβολή των δικών του ζητημάτων σε άλλους; Ο Σαμαράς έστειλε την οικονομία στα βάθη;  Αν τα εργασιακά ήταν τότε ζούγκλα, σήμερα τι είναι; Όσο και αν χάιδευε την Χρυσή Αυγή, δεν την χάιδεψαν εξίσου ή και περισσότερο η Ζωή και ο Βούτσης; («Δεν υπάρχουν ανεπιθύμητες ψήφοι»);

Και τέλος πάντων, μεγάλος καημός φαίνεται πως τον έχει πιάσει τον Αλέξη με τα εσωτερικά της ΝΔ…

Γιατί;