Η όλη υπόθεση ενός έργου που εκκρεμεί εδώ και 50 χρόνια φαίνεται, έχει εξελιχθεί σε προσωπικό στοίχημα του Χανιώτη πολιτικού που με επιμονή το τρέχει. Σημειώνεται ότι στο 1968 χρονολογείται η πρώτη μελέτη για την διασύνδεση που τότε εκτιμούσε ότι είναι μία πολύ ακριβή υπόθεση.

Το 2018 φαίνεται μπαίνει το νερό στ΄ αυλάκι, ή πιο σωστά το καλώδιο στην .. πρίζα, μετά από μια σειρά διαπραγματεύσεις με την Κομισιόν που είναι σε τελική φάση. Άλλωστε και η Επιτροπή είναι θετική στο να χαρακτηριστεί το έργο ως Κοινού Ενδιαφέροντος (PCI) και επιθυμεί να το στηρίξει με κάποιες προϋποθέσεις, δηλαδή κάποιες τροποποιήσεις στις αποφάσεις απευθείας ανάθεσης του έργου στον ΑΔΜΗΕ και στο SPV «Αριάδνη Interconnection» ως επίσημο φορέα υλοποίησης του έργου.

Σήμερα ο κ. Σταθάκης αναμένεται να αναλύσει το όλο έργο και να δώσει ορίζοντα υλοποίησης μετά τις διαπραγματεύσεις των προηγούμενων ημερών που έχουν ανοίξει το δρόμο για την εκκίνηση διαδικασιών ανάθεσης του έργου. 

Σημειώνεται ότι σήμερα, η ηλεκτροδότηση των 32 μη διασυνδεδεμένων νησιών της χώρας ανάμεσά τους και της Κρήτης, διασφαλίζεται με αυτόνομους πετρελαϊκούς σταθμούς (ντίζελ και μαζούτ) χαμηλής απόδοσης που έχουν εγκατασταθεί από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες για ηλεκτρισμό τους θερινούς μήνες λόγω τουρισμού.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις η οικονομική «αιμορραγία» που προκαλεί η ηλεκτροδότηση της μεγαλονήσου και πληρώνουν κατά βάση οι καταναλωτές όλης της Ελλάδας μέσω των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) στους λογαριασμούς, υπολογίζεται στα 400 εκατ. ευρώ το χρόνο. Ουσιαστικά με τις ΥΚΩ μιας χρονιάς μπορούν να καλυφθούν όλα τα έξοδα της πρώτης φάσης του έργου (για ένα καλώδιο 2 x 200 MW).