Εμφανίστηκε ως Σοσιαλδημοκράτης στους απελπισμένους Σοσιαλδημοκράτες στο Βερολίνο, οι οποίοι μέσα στην απόγνωσή τους καλούν κάποιον σαν τον Αλέξη Τσίπρα να τους μιλήσει για το πώς η αριστερά μπορεί να είναι επιτυχημένη στην εξουσία.

Αυτοί, που συνεργάζονται με την Μέρκελ, ακούν αυτόν που συνεργάζεται με τον Καμμένο και είχε υπουργό Οικονομικών τον Βαρουφάκη, να λέει το ιστορικό: «Όταν εγώ βρέθηκα μπροστά στο μεγαλύτερο δίλημμα που θα μπορούσε ίσως να βρεθεί ένας πρωθυπουργός στις μέρες μας, τον Ιούλη (sic) του 2015, εκείνο που με βοήθησε να πάρω δύσκολες αποφάσεις, αλλά εκείνο που με βοήθησε να τις πάρω, ήταν όταν με καθαρό μυαλό επιχείρησα να εκτιμήσω τις συνέπειες που θα είχε η όποια πολιτική μου επιλογή στις κοινωνικές δυνάμεις που η αριστερά οφείλει να εκπροσωπεί και να υπερασπίζεται».

Το «μεγαλύτερο δίλημμα» το προκάλεσε μόνος του, βέβαια, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες.

Λίγο αργότερα, συναντήθηκε, κατόπιν αιτήματός του, με τον υπουργό Οικονομικών Ολαφ Σολτς και τον παρακάλεσε προφανώς, να τον αφήσει να μην κόψει τις συντάξεις. Δεν πρέπει να βρήκε και μεγάλη ανταπόκριση, καθώς αποχωρώντας από την συνάντηση, ούτε καν κοντοστάθηκε να πει μία κουβέντα στους Ελληνες δημοσιογράφους. Προσπέρασε με ένα νεύμα…

Μετά έφυγε για Παρίσι, όπου μετά συντρόφου Περιστέρας Μπαζιάνα παραβρέθηκε στους εορτασμούς των 100 ετών από το τέλος του Μεγάλου Πολέμου.

Μεγάλες στιγμές και αξέχαστες στο τέλος μίας θητείας που θα μοιάζει με όνειρο για κάποιους και με εφιάλτη για πολύ περισσότερους…