Όσο κι αν μπορεί να πιστεύει ότι η διαφωνία με τις απόψεις του είναι εκδήλωσή υστερίας, πώς ακριβώς εννοεί την διάδοση της σλαβομακεδονικής γλώσσας - την οποία παρεμπιπτόντως μόνο αυτός και λίγοι άλλοι αποκαλούν έτσι; 

Και πώς δεν βλέπει τις περιπλοκές της υπόθεσης όταν, πέραν των όποιων ελληνικών αντιδράσεων, προέκυψε και η βουλγαρική σφήνα, με την κυβέρνηση της Σόφιας να λέει ότι δεν αναγνωρίζει καμία μακεδονική γλώσσα (αφού ως γνωστόν η «μακεδονική» είναι μία βουλγαρογενής διάλεκτος);

Ίσως η αγωνία του κ. Δανέλλη να φτάνει σε παράξενα όρια και να εξελίσσεται παράλληλα με την υστερία που καταμαρτυρεί σε άλλους. Εν πάση περιπτώσει, μία ειλικρινής δήλωση προσχώρησης στον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πολιτικά τιμιότερη.   

Και αλήθεια, που τίθενται τα όρια για όλους αυτούς, που δεν βλέπουν τίποτε κακό πουθενά, αλλά μόνο υπερεθνικιστές και υστερικούς;  

Εν τέλει, γιατί δεν αρκείται ο Δανέλλης και οι άλλοι στην άποψή τους και την ψήφο τους και επιμένουν να κάνουν και κηρύγματα;