Με την πολιτική ζωή λοιπόν να κυριαρχείται πλέον από τις συμπεριφορές πρωταγωνιστών της όπως ο Παπαχριστόπουλος, η Μεγαλοικονόμου, τα ξεκατινιάσματα του Θεοδωράκη με τον Ψαριανό και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμη, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ζόραν Ζάεφ ετοιμάζονται να παραλάβουν σε λίγες ημέρες την πρώτη έμπρακτη ένδειξη ικανοποίησης των ξένων συνομιλητών τους. 

Αυτό θα συμβεί στο πλαίσιο της 55ης Διάσκεψης του Μονάχου για την Ασφάλεια, όπου θα τους απονεμηθεί στις 16 Φεβρουαρίου το βραβείο Ewald von Kleist. 

Πρόκειται για ένα τιμητικό βραβείο το οποίο απονέμεται από το 2009. Με αυτό έχουν τιμηθεί στο παρελθόν προσωπικότητες με παγκόσμιο βεληνεκές όπως ο Χέλμουτ Σμιτ, ο Χένρι Κίσιντζερ, ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν. 

Φαίνεται ότι οι διοργανωτές ή όσοι αποφάσισαν για το εφετινό βραβείο, θεωρούν τους Τσίπρα και Ζάεφ προσωπικότητες αντίστοιχου βεληνεκούς των προαναφερθέντων, χωρίς να λογαριάζουν την αξιοπιστία τους. Τόσος είναι φαίνεται ο ενθουσιασμός τους. 

Και καλά, ο Σμιτ έχει εγκαταλείψει τον μάταιο ετούτο κόσμο, τους Κίσινγκερ και Ντ’ Εστέν, δεν τους σκέφτονται λιγάκι;