Καταδείχθηκε αυτό μέσω των «εμπλοκών» που προέκυψαν με την προτεινόμενη αναθεώρηση του άρθρου 32 για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ώστε να μην συνδέεται με αυτήν η διάλυση της Βουλής.

Βάσει των προβλεπομένων, η αναθεώρηση των συνταγματικών διατάξεων μπορεί να εξελιχθεί ως εξής: είτε με 180 ψήφους εγκρίνεται από την παρούσα Βουλή η αναθεωρητέα διάταξη και έπειτα από εκλογές η επόμενη Βουλή αποφασίζει με 151 ψήφους για το περιεχόμενο της διάταξης, είτε στην σημερινή, προτείνουσα Βουλή συγκεντρώνεται πλειοψηφία κάτω των 180, οπότε στην επόμενη η αναθεώρηση απαιτεί τουλάχιστον 180 ψήφους για να ολοκληρωθεί.

Δεδομένου ότι η ΝΔ συμφώνησε στην αναθεώρηση του άρθρου 32, ο ΣΥΡΙΖΑ παγιδεύτηκε. Οι 151 (ή 145) βουλευτές του, μαζί με τους 78 της ΝΔ διαμορφώνουν μία υπεραρκετή πλειοψηφία, ώστε η επόμενη Βουλή να αποφασίσει με 151. Όμως γνωρίζει ότι οι 151 δεν θα είναι δικοί του. Οπότε τώρα αναζητεί τρόπους διαφυγής από την παγίδα που έστησε στον εαυτό του. Πώς την πάτησαν έτσι, σαν άλλοι πολιτικοί Ραν Ταν Πλαν; 

Η κρίσιμη λεπτομέρεια είναι ότι με την αλλαγή του Συντάγματος στην επόμενη Βουλή, οι τροποποιημένες διατάξεις έχουν άμεση εφαρμογή. Οπότε χάνεται η ευκαιρία να παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ άλλο ένα παιχνίδι με την εκλογή του Προέδρου το 2020, προκαλώντας εκλογές με απλή αναλογική.

Πώς θα κατορθώσει να ξεφύγει ο κ. Τσίπρας από αυτήν την παγίδα; Θα το ξέρουμε μόλις ολοκληρωθούν οι διαδικασίες των δύο ψηφοφοριών στις 15 Μαρτίου.