Και αυτό είναι ότι η αντίληψη που κυριαρχεί στην σκέψη και την πολιτική θέση του κ. Τσακαλώτου διαφέρει κατά πολύ από την αντίστοιχη του Πρωθυπουργού και των ακολούθων του.

Σε αντίθεση με τον κ. Τσίπρα για τον οποίο φαίνεται ότι το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει την εξουσία μοιάζει με κάτι το εξωφρενικό, ο κ. Τσακαλώτος εμφανίζεται ως πολύ καλύτερος παίχτης του πολιτικού παιχνιδιού και ως εποικοδομητικός παράγων για την επόμενη ημέρα.

Ανοίγει έστω και δειλά ένα παράθυρο συνεννόησης και δείχνει πώς πραγματικά φαντάζεται τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σκηνικό μετά τις εκλογές.

Λέγοντας ότι «είναι πιθανό να έρθουν [σ.σ. η ΝΔ] στην εξουσία» και συμπληρώνοντας ότι «στην ατυχή περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, αν αυτό [η μείωση του στόχου των πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5%] ήταν ένα από τα βασικά στοιχεία όσων θα ήθελαν να κάνουν, θα τους στηρίζαμε», ο κ. Τσακαλώτος παίζει άλλο σκοπό από αυτόν του κ. Τσίπρα.

Και πιθανώς αυτό να είναι μία ένδειξη για το πώς βλέπει μία μεγάλη μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ την επιλογή του Πρωθυπουργού για σύγκρουση μέχρις εσχάτων και χωρίς φραγμούς.