Και για όσους ακόμη δεν συμμερίζονται την άποψη αυτή, ήλθε η ανερχόμενη αστέρας της περιόδου να το εκφράσει με τον μοναδικό της τρόπο.

Σε συνέντευξή της στο Εθνος της Κυραικής, η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ για τον δήμο Θεσσαλονίκης Κατερίνα Νοτοπούλου, έδωσε μία αφοπλιστική απάντηση.

Την ρωτούν: «Τι ήταν αυτό που σας έσπρωξε σ’ αυτό το τολµηρό βήµα;» (σ.σ. να είναι υποψήφια για την δήμο).

Και απαντά: «Επιτρέψατέ µου να πω ότι καµία θέση ευθύνης δεν προσφέρει θαλπωρή. Ειλικρινά δεν το έζησα έτσι. Αλλά θα συµφωνήσω µαζί σας ότι η υποψηφιότητα για τον δήµο είναι πολλαπλά απαιτητική αλλά και τολµηρή. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι ακολουθώ αντίστροφη πορεία από τη συνηθισµένη. Συχνά κάποιος ξεκινά από την Τοπική Αυτοδιοίκηση για να καταλήξει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Το καλό εν προκειµένω είναι ότι τα τρία προηγούµενα χρόνια ως οµάδα αποκτήσαµε µια πλήρη γνώση των πραγµατικών προβληµάτων της πόλης. Και το σηµαντικό είναι ότι σήµερα διαθέτουµε αδιαµφισβήτητη εµπειρία στο πώς να λύνουµε χρόνια προβλήµατα».

Πώς το εννοεί και τι ακριβώς εννοεί, όταν λέει ότι έμαθαν να λύνουν προβλήματα είναι μία απορία, αλλά το καλό έρχεται αμέσως μετά: «Ξέρετε τι κατάλαβα;», λέει και δίνει την απάντηση, βγαλμένη από την μεγάλη πολιτική της εμπειρία στην σχολή του ΣΥΡΙΖΑ:  «Οτι βούληση χρειάζεται, όχι να είσαι Αϊνστάιν. Βασικός πολιτικός λόγος που πήρα την απόφαση είναι ο κίνδυνος να επιστρέψει ο δήµος στην εποχή του… τίποτα. Με την έννοια ότι οι ανθυποψήφιοί µου είναι άνθρωποι που είτε διοίκησαν σε εποχές µεγάλης υπεξαίρεσης στον δήµο είτε εγκατέλειψαν τη Θεσσαλονίκη σε κρίσιµες περιόδους για την κεντρική πολιτική σκηνή».

Για δικτατορία των μετρίων έχουν μιλήσει κάποιοι από καιρό, αλλά τους παρεξήγησαν…