Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το ότι ο Νίκος Παππάς αποφάσισε να εκστομίσει αυτό το απίστευτο: «Την αληθεια που πονάει πρέπει να την πούμε. Γιατί αν η Μακεδονία ήταν ξακουστή, το προηγούμενο διάστημα, η Μακεδονία δυστυχώς ήταν ξακουστή ως Μακεδονία των γειτόνων και αυτή είναι μία σκληρή αλήθεια, την οποία θα πρέπει όλοι να την αντιμετωπίσουμε».

Το είπε δε αυτό σε εκδήλωση στην Βέροια, και αφότου είχε δεχθεί την σφοδρή αποδοκιμασία και διαμαρτυρία κατοίκων της πόλης για την συμφωνία των Πρεσπών.
Υπάρχουν όμως και σοβαρές ενδείξεις για το ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο.

Φάνηκαν όταν έπειτα από την περιφρόνηση και την αποδοκιμασία που δέχθηκε ο υπουργός κατά την «περιοδεία» του στην Μακεδονία, επέστρεψε στην Αθήνα και κατέφυγε στην ΕΡΤ για να πει τα εξής: «Ακρότητες οι οποίες συμβαίνουν αφορούν ένα διαρκώς μειούμενο κομμάτι του πληθυσμού, για να μην πω περιθωριακό. Χθες, έξω από τη συγκέντρωση ήταν 20 - 30 άτομα που φώναζαν το σύνθημα "Αλήτες, προδότες πολιτικοί". Αυτό είναι ένα φασιστικό σύνθημα και θα πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις να καταδικάσουν και την πρακτική των αντισυγκεντρώσεων και αυτό το σύνθημα. Αυτή είναι η πραγματικότητα».

Ξεπερνούμε το γεγονός ότι σε αντισυγκεντρώσεις και τέτοιου είδους αντιδράσεις διακρίθηκε κατ’ εξοχήν ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρις ότου γλυκαθεί από την εξουσία.
Όταν όμως χαρακτηρίζεις περιθωριακούς όσους διαφωνούν με το «διπλωματικό αριστούργημα», μάλλον επιβεβαιώνεις το γνωστό: «σε φτύνουν και νομίζεις ότι βρέχει».