Το 2006, λίγους μόλις μήνες αφότου είχε εκλεγεί υποδέχθηκε τον Κώστα Καραμανλή στο Βερολίνο. Αλλη ήταν η χώρα τότε, άλλη και η Ευρώπη. Το 2007 ανταπέδωσε την επίσκεψη και βρέθηκε μάλιστα στο σπίτι του κ. Καραμανλή στην Ραφήνα. Ήταν λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2007 και η συνάντηση είχε και χαρακτηριστικά πολιτικής στήριξης. 

Μετά ήλθε η κρίση. Και λίγο αργότερα η ελληνική κατάρρευση.

Ετσι, η επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου στο Βερολίνο τον Μάρτιο του 2010 είχε εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Ενάμιση μήνα αργότερα η χώρα μπήκε στο μνημόνιο…

Ακολούθησε ο Αντώνης Σαμαράς το 2013. Η επίσκεψη αυτή ήταν κάτι σαν νέα αρχή, καθώς οι επιφυλάξεις του Βερολίνου για τον «αντιμνημονιακό» Σαμαρά είχαν μετριαστεί. Όμως ενάμιση χρόνο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2014 η δεύτερη επ΄σικεψη Σαμαρά στο Βερολίνο ήταν κάτι σαν πρελούδιο του τέλους της κυβέρνησής του. Η Μερκελ και κυρίως ο Σόιμπλε μιλούσαν ήδη με τον Τσίπρα. 

Η σχέση Μέρκελ - Τσίπρα είχε κάτι το ιδιαίτερο. Από τις εντάσεις της αρχής εξελίχθηκε σε κάτι σαν πολιτικό ειδύλλιο, το οποίο φάνηκε ότι είχε εκτυλιχθεί σε εκείνη την επτάωρη μεταξύ του συνάντηση στο Βερολίνο με φόντο τις μνημονιακές κωλοτούμπες του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ο τέως πρωθυπουργός έκανε την δουλειά, προχώρησε και το Σκοπιανό και η Μέρκελ του έκανε και μία επίσκεψη τον Φεβρουάριο του 2019, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές. 

Τώρα είναι η σειρά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Είναι ο πέμπτος πρωθυπουργός της Ελλάδας που υποδέχεται η καγκελάριος. Ξεκινά από διαφορετική αφετηρία, έχει πολλά και διαφορετικά να περιγράψει. Μόνο που τώρα η Μέρκελ είναι σε φάση πολιτικής αποδρομής…