Μέσα στα πολλά και διάφορα και άσχετα που είπε, κάποια στιγμή ρώτησε με πηγαία αγανάκτηση και περιφρονητική διάθεση τους βουλευτές της ΝΔ, «αυτή την διάταξη θα ψηφίσετε;». Εννοούσε την δυνατότητα εκλογής Πρόεδρου της Δημοκρατίας με σχετική πλειοψηφία, εφόσον έχει εξαντληθεί κάθε άλλη δυνατότητα – και πάντως δίχως να διαλυθεί η Βουλή.

Το άσχημο για εκείνον, διασκεδαστικό για άλλους, είναι ότι ο κ. Τσίπρας για μία ακόμη φορά εκτέθηκε.

Η διάταξη που θεωρεί τόσο εξωφρενική, υπάρχει ήδη στο άρθρο 32 του ισχύοντος Συντάγματος και συγκεκριμένα στην παράγραφο 4, οποία αναφέρει:

«Aν δεν επιτευχθεί ούτε και στην τρίτη ψηφοφορία η αυξημένη αυτή πλειοψηφία, η Bουλή διαλύεται μέσα σε δέκα ημέρες από την ψηφοφορία, και προκηρύσσεται εκλογή για ανάδειξη νέας Bουλής.
H Bουλή που αναδεικνύεται από τις νέες εκλογές, αμέσως μόλις συγκροτηθεί σε σώμα, εκλέγει με ονομαστική ψηφοφορία Πρόεδρο της Δημοκρατίας με την πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
Aν δεν επιτευχθεί η πλειοψηφία αυτή, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μέσα σε πέντε ημέρες και εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Aν δεν επιτευχθεί ούτε αυτή η πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ακόμη μία φορά, ύστερα από πέντε ημέρες, μεταξύ των δύο προσώπων που πλειοψήφησαν και θεωρείται ότι έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία».

Προφανώς η μόνη και ουσιαστική διαφορά είναι ότι δεν θα διαλύεται η Βουλή…