Ομολογουμένως καθυστέρησε, άφησε την υπόθεση να σέρνεται και εν τέλει έπεσε θύμα του εαυτού της, αφού η ίδια έθεσε υψηλά στάνταρντ για τα στελέχη της, τα οποία δεν τηρήθηκαν.

Ωστόσο, ακόμη και το κείμενο παραίτησης του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών ήταν άλλο προβληματικό στοιχείο.

 Μεταξύ άλλων αναφέρει στην επιστολή του: «Τις τελευταίες ημέρες δέχομαι προσωπικές επιθέσεις που λειτουργούν αποπροσανατολιστικά, με σκοπό να πλήξουν την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, τον οποίο αγαπώ και εκτιμώ, καθώς και να υπονομεύσουν το έργο μου. Για τον λόγο αυτό, υπέβαλα, με πόνο ψυχής, στον Κυριάκο Μητσοτάκη την παραίτησή μου από τη θέση του Υφυπουργού Εξωτερικών για τον Απόδημο Ελληνισμό».

Πέραν της λυρικής διατύπωσης για τον πόνο ψυχής, ο κ. Διαματάρης δεν παραδέχεται ούτε την ύστατη στιγμή το σφάλμα του και την ψευδή δήλωση ότι ήταν κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου, τον οποίο ουδέποτε απέκτησε.

Κατά λεγόμενά του, παραιτήθηκε επειδή δεχόταν αποπροσανατολιστικές επιθέσεις. Είναι μία από τις κλασικές περιπτώσεις, όταν επιχειρείται να διορθωθεί ένα λάθος με ένα επόμενο.

Η απομάκρυνση Διαματάρη έπρεπε να έχει συμβεί από την πρώτη στιγμή και με πρωτοβουλία του ίδιου του Πρωθυπουργού…