Παρά ταύτα, όσο και αν προσπαθεί ο Τσίπρας να καλλιεργήσει ένα προφίλ διαφορετικό (το αν πείθεται κάποιος ή όχι θα κρίνει την προσπάθεια…), οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές του δεν αφήνουν κανέναν να «αγιάσει». 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δήλωση και η διατύπωση της πρώην υφυπουργού Οικονομικών και βουλευτίνας Μαγνησίας πλέον, Κατερίνας Παπανάτσιου, με αφορμή την ενεργοποίηση της λεγόμενης «Επιτροπής Πισσαρίδη» για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. 

«Δεν έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν νομπελίστα Πισσαρίδη και σε κανέναν νεοφιλελεύθερο», είπε με περισσή έπαρση η κ. Παπανάτσιου σε τηλεοπτικό σταθμό της εκλογικής της περιφέρειας. Κάτι σαν παραλλαγή της γνωτής ρήσης του Μπίσμαρκ: «καθηγητές τρεις, χαμένη η πατρίς»…, με ολίγη από σοσιαλιστική εμμονή.

Θα μπορούσε να ισχύσει εν προκειμένω η γνωστή αποστροφή του Γεωργίου Παπανδρέου, που περιφρονητικά είχε πει όταν δεχόταν σφοδή επίθεση από βουλευτή της αντιπολίτευσης: «Ποιος το είπε αυτό; Α, εντάξει, δεν έχει σημασία…». 

Παρά ταύτα, είναι μία δήλωση που μαζί με πολλές άλλες, συνθέτουν το κολάζ της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και αν επιμένει να μην δέχεται την κριτική για τα λεγόμενά της, η εναλλακτική της δεν είναι πιο ευχάριστη: σύντομα θα πάψουν να ασχολούνται μαζί της ακόμη και όσοι είναι υποχρεωμένοι εξ επαγγέλματος…